Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
van Antwerpen
Bekijk alle (35675) wijzigingen van deze gebruiker.
aanzicht, aanzien, gezicht, uitzicht
Van Dale 2015 online: BE, niet algemeen
vgl. zichtkaart
Maar kijk eens hoe die muur nu geschilderd is, dat is toch geen zicht!
Prins Laurent met een ballettutu, dat zou nogal een zicht zijn.
Moest ge eens een andere broek aandoen, ’t zou al een ander zicht geven.
Vanop het tiende verdiep hebt ge een prachtig zicht over de Schelde.
Op het eerste zicht heeft dat weinig met elkaar te maken.
Volgens Mijnheer Van Dale is het zeezicht enerzijds, maar strandgezicht en stadsgezicht anderzijds. Nu gij!
Op het kerstkaartje stond een schoon winterzicht met bambi’s in de sneeuw.
Zowel in Vlaanderen als in Nederland is een voorschoot een schort die men voor de ‘schoot’ bindt, bv. in de keuken.
In Vlaanderen is de voorschoot ook de naam van een kledingstuk, eventueel met korte of lange mouwen, dat heel het lichaam bedekt om de kleren te beschermen. Het wordt vooral gedragen door vrouwen.
In Nederland wordt dit een ‘jasschort’ genoemd.
Woordenboek der Nederlandsche Taal:
voorschoot: vrouwenschort: kleedingstuk dat de vrouw bij het werk draagt om haar kleeren tegen vuil te beschermen, bep. bestaande uit een stuk stof dat met banden om het middel wordt bevestigd en vandaar van voren over den rok neerhangt. In burgerdrachten van vroeger en in regionale drachten ook algemeen als onderdeel van de alledaagsche dracht beschouwd; schort; boezelaar. Nog een gangbare dialectterm in Vlaams-Brabant, Antwerpen, Noord-Brabant en Oost-Vlaanderen. In meerdere dialecten is de r aan den volgenden sch geassimileerd en ontmoet men vormen als vooschoot, veuschoot, vusschoot.
In dialecten in het Zuiden is het mannelijke geslacht het gangbare.
Antwerps: verschoet en verschoei (meerv. verschoeien)
Kempen: veuschoot, veuschoet, veschoot; mv.: veuschoeës, veuschoeën, veuschoeien
Limburg: scholk
Lumbutgse Kempen: jassescholk
zie ook voorschoot, een ~ groot
Vroeger moesten meisjes op school altijd een geruiten voorschoot aan.
Eenen blauwen oft witten lynen voorschoot, Geschiedenis van Antwerpen Brabant, 1300-1450 (uit een inventaris der 16de eeuw). (Middelnederlandsch Woordenboek)
Zowel in Vlaanderen als in Nederland is een voorschoot een schort die men voor de ‘schoot’ bindt, bv. in de keuken.
In Vlaanderen is de voorschoot ook de naam van een kledingstuk, eventueel met korte of lange mouwen, dat heel het lichaam bedekt om de kleren te beschermen. Het wordt vooral gedragen door vrouwen.
In Nederland wordt dit een ‘jasschort’ genoemd.
Woordenboek der Nederlandsche Taal:
voorschoot: vrouwenschort: kleedingstuk dat de vrouw bij het werk draagt om haar kleeren tegen vuil te beschermen, bep. bestaande uit een stuk stof dat met banden om het middel wordt bevestigd en vandaar van voren over den rok neerhangt. In burgerdrachten van vroeger en in regionale drachten ook algemeen als onderdeel van de alledaagsche dracht beschouwd; schort; boezelaar. Nog een gangbare dialectterm in Vlaams-Brabant, Antwerpen, Noord-Brabant en Oost-Vlaanderen. In meerdere dialecten is de r aan den volgenden sch geassimileerd en ontmoet men vormen als vooschoot, veuschoot, vusschoot.
In dialecten in het Zuiden is het mannelijke geslacht het gangbare.
Antwerps: verschoet en verschoei (meerv. verschoeien)
Kempen: veuschoot, veuschoet, veschoot; mv.: veuschoeës, veuschoeën, veuschoeien
Limburg: scholk
Lumbutgse Kempen: jassescholk
zie ook voorschoot, een ~ groot
Vroeger moesten meisjes op school altijd een geruiten voorschoot aan.
Eenen blauwen oft witten lynen voorschoot, Geschiedenis van Antwerpen Brabant, 1300-1450 (uit een inventaris der 16de eeuw). (Middelnederlandsch Woordenboek)
Zowel in Vlaanderen als in Nederland is een voorschoot een schort die men voor de ‘schoot’ bindt, bv. in de keuken.
In Vlaanderen is de voorschoot ook de naam van een kledingstuk, eventueel met korte of lange mouwen, dat heel het lichaam bedekt om de kleren te beschermen. Het wordt vooral gedragen door vrouwen.
In Nederland wordt dit een ‘jasschort’ genoemd.
Woordenboek der Nederlandsche Taal:
voorschoot: vrouwenschort: kleedingstuk dat de vrouw bij het werk draagt om haar kleeren tegen vuil te beschermen, bep. bestaande uit een stuk stof dat met banden om het middel wordt bevestigd en vandaar van voren over den rok neerhangt. In burgerdrachten van vroeger en in regionale drachten ook algemeen als onderdeel van de alledaagsche dracht beschouwd; schort; boezelaar. Nog een gangbare dialectterm in Vlaams-Brabant, Antwerpen, Noord-Brabant en Oost-Vlaanderen. In meerdere dialecten is de r aan den volgenden sch geassimileerd en ontmoet men vormen als vooschoot, veuschoot, vusschoot.
In dialecten in het Zuiden is het mannelijke geslacht het gangbare.
Antwerps: verschoet en verschoei (meerv. verschoeien)
Kempen: veuschoot, veuschoet, veschoot; mv.: veuschoeës, veuschoeën, veuschoeien
Limburg: scholk
Lumbutgse Kempen: jassenscholk
zie ook voorschoot, een ~ groot
Vroeger moesten meisjes op school altijd een geruiten voorschoot aan.
Eenen blauwen oft witten lynen voorschoot, Geschiedenis van Antwerpen Brabant, 1300-1450 (uit een inventaris der 16de eeuw). (Middelnederlandsch Woordenboek)
vlug, levendig
idem in Antwerpen
Mijne hond was vroeger een vinneg baaseke.
> andere betekenis van vinnig
Bekijk alle (2462) reacties van deze gebruiker.
Ze staan op internet:
https://www.dbnl.org/arch/ryck002fran01_01/pag/ryck002fran01_01.pdf.
As de link niet werkt, googelen op
“In de regel heeft men een systeem dat parallel”
Voor het boek van M. Devos googelen op
“Net zoals het AN beschikt het West-Vlaams over de betrekkelijke”
Het systeem die/dat zou (niet meer) consequent worden toegepast door de taalzuivering.
Hugo Ryckeboer, Frans-Vlaams (2004):
“3 .4 .6 Betrekkelijk voornaamwoord
In de regel heeft men een systeem dat parallel is aan het Franse qui /que-systeem, namelijk die als onderwerp en dat als voorwerp, zonder onderscheid van grammaticaal geslacht : ‘t Peerd die doo lopt -’t Paard dat/wat daar
loopt . De man die mien dat ezeid et -De man die me dat gezegd heeft . ’t Peerd dan ’k ekocht en – Het paard dat ik gekocht heb . De man dan ’k egenekommen en – De man die ik ontmoet heb .
Dat systeem ligt ook aan de basis van het algemeen West-Vlaamse gebruik. Waar dat gebruik in West-Vlaanderen nu blijkbaar in de war gestuurd wordt door de afwijkende beregeling in het Algemeen Nederlands, constateert men in Frans-Vlaanderen ook een sterke erosie van dat systeem .
Die en dat worden zonder onderscheid van functie of grammaticaal geslacht vrij inconsequent door elkaar gebruikt. (Dat leidt er misschien ook toe dat het onderschikkend voegwoord dat vaak door die wordt vervangen .)”
die, dat
Volgens M. Devos ligt het gebruik van die/dat aan de functie van het woord in de bijzin:
“Betrekkelijk voornaamwoord. Net zoals het AN beschikt het West-Vlaams over de betrekkelijke voornaamwoorden die en dat, maar de keuze tussen die twee wordt in het West-Vlaams niet zoals in het AN bepaald door het grammaticale geslacht van het woord waarnaar ze verwijzen, maar zoals in het Frans door de grammaticale functie van het voornaamwoord in de bijzin : voor het onderwerp gebruikt men die (Frans qui), voor het voorwerp dat (Frans que), bijvoorbeeld de man die daar loopt, het huis die verkocht is tgov. de man dat we gezien hebben, het huis dat we gekocht hebben .” Magda Devos, West-Vlaams blz. 83
Ik heb de link met VRT hersteld. Met kleine letters is het simpeler: vrt.
Geworden, onder invloed van de taalzuivering, want Joos (Waasch Idioticon) schreef uitdrukkelijk dat het vrouw. was:
“servet, z. nw., vr. (niet o.).”
