Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Ik hoorde Ivan de Vadder daarlaatst: “Maar mevrouw Doornáért…”, zeggen. Waar zit die mevrouw, vroeg ik mij af?
Het was de dame links naast hem.
Adelheid barones Maria Doornaert, mij bekend als: Mia Dóórnaert!
Intimi is wat nauw idd. Voor Zuid-Limburg NL zou ik willen zeggen meestal binnen de familie. Alles waar je ozze of ôs (onze of ons) voor kan zetten kun je vervangen door ‘de’: Onze neef Jos, ozze Jos/de Jos, ons zusje Trees, ôs Treeske. Voor verwerpelijke bekende personen zou ikzelf eerder ‘dae’ (die) gebruiken. Zowel onze/ons en de zijn – voor zover mij bekend – boven de rivieren niet gebruikelijk.
Is het niet zo dat je om ‘de’ voor je (voor)naam te krijgen je tot de intimi van een bepaalde groep moet behoren. En precies andersom: voor een winkel of bedrijf: dat die/het zo algemeen zo gekend moet zijn dat men de eigennaam als soortnaam is gaan gebruiken?
Ik heb zelfs een vbzin die Uw gelijk bevestigt:
Een Brusselse PS-militant verdiende jarenlang 1.000 euro per dag en het enige wat hij moest doen, was aan zijn fluit trekken. Bron: De rechtzetting.
In NL wil ‘ouwe rukker’ b.v. niet zeggen dat de persoon zich met zelfbevrediging bezig houdt. Het is een aanspreektitel voor mannen onder elkaar.
Tremtram
In het eerste journaal over de trieste tram hoorde ik ‘trem’ als eerste, daarna was het ‘tram’. Dat verbaasde me.
Schreeuwde er iemand na ‘trem’ in haar oortje: "Het is trám goedverdoeme, denk toch aan het Vlaams Woordenboek!!
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
