Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Allebei kan. [l?t(?)] op het einde van een woord is vaak vrouwelijk, maar niet overal en voor iedereen. Maar voor Gans Vlaanderen… daar moet toch vrouwelijk ook kunnen.
Aja, het is toch provincie West-Vlaanderen… dus Flippers gevoel is zeker belangrijker. Maar het verschil is wel interessant om te zien^^
Maar daar Vandale “de ~ (m.)” niet als een mogelijkheid vermeld, denk ik dat dit artikel wel thuis hoort hier.
WNT geeft (o,m) aan
znw. onz. (voorheen ook m., gelijk in de Zuidnederlandsche volkstaal nog thans), mv. -en (behalve in de bet. 4); verkl. boekje en boekske (het laatste in Noord-Nederland thans ongemeen). Got. bôka vr. enk., letter, bôkôs vr. mv. en -bôka onz. mv., geschrift, oorkonde, boek; onr. bók vr.; zw. bok vr.; dee. bog; ohd. buoh onz. vr. en m.; mhd. buoch onz.; nhd. buch onz.; ags. bôc vr., oorkonde, boek; eng. book; ofri. bôk onz. en vr.; os. bôk onz. en vr., schrijfplankje, boek; mnd. bôk onz.; mnl. boec onz. en m. Daar de Germanen hunne runen op takken van een vruchtdragenden boom krasten (verg. TACITUS, Germ. c. 10), heeft men vanouds dit woord in verband gebracht met Boek, beuk (zie het vorige art.). Met het oog op skr. bhûrja m., berk, maar onz. gebezigd: berkebast om op te schrijven, gr. ??, bast der papyrusplant en boek, en lat. liber, boombast en boek, gist men thans dat er in het Germaansch oorspronkelijk een manlijk woord bôk, beuk heeft bestaan dat, onzijdig gebezigd, aanvankelijk: beukebast beteekende, daarna: plankje of stokje (van beukebast: boekstaaf) om op te schrijven, eindelijk: de daarin gekraste rune of letter. Het mv. hiervan (got. -bôka) zou dan, ook toen de Germanen van de Romeinen eene andere wijze van schrijven hadden geleerd, als collectief zijn gebezigd in den zin van: letters, letteren, geschrift (verg. lat. literae, geschrift), en later als enkelv. opgevat en verbogen zijn. Het manlijk geslacht (in het Mnl. en later: zie, behalve sommige der onderstaande aanhalingen, o.a. SCRIVERIUS, Ged. 55; CATS 2, XIV 1635; CATS 2, 540 a 1658; HUYGENS 2, 202 1653; DE DECKER 2, 364 1659) kan op eene dergelijke manier ontstaan zijn uit eene verkeerde opvatting van het onz. mv. die boec; verg. mhd. diu buoch onz. mv., met de bet.: boek. Zie over dit alles laatstelijk KLUGE in Zeitschr. f. deut. Alt. 34, 210 vlgg. en Etym. Wtb.? Verg. ook BOEKSTAAF.
Zijt ge zeker dat het woord daar vrouwelijk is? Hoe dan ook, heel leuk klikt op den op-duim
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
