Wijzigingen door AllesIsZen

Niet te dicht bij het water hé, kalle met de haak zit daar, riep moeder.
Toen moeder in huis aan het werken was riskeerde het kleine kastanjeoogje zich eens wat dichter bij het water, doch uit schrik dat kalle met de haak haar in het water zou trekken, keerde ze vlug op haar stappen terug.
Wat een domme kalle moet je zijn om die verhaaltjes te geloven vraagt kastanjeoog zich af.

De mythe/legende van “Kalle-met-de-haak” (in de kunstwereld)

Kalle met de haak, zo word ik genoemd, maar dat is niet de naam die ik bij mijn geboorte kreeg, het is niet de naam waarmee ik werd geroepen als het eten klaar was of met katjeduk.
Ik heet Marie. Ik ben geboren aan de Ballingenweg, ik heb daar 16 jaar gewoond.
Zonder haak ben ik gewoon een oude vrouw die zich nogal lang
niet heeft gewassen. De eerste jaren dacht ik: het is een pauze. Een pauze van mijn leven, zoals mijn leven is bedoeld. Op een dag zal ik weer schoon zijn, zuiver als het zaaischort van mijn vader, wit, omdat dat het vlas later ook wit zou zijn.
Ik voel me als de stad waarin ik ben geboren. Ze is kern-vrij – ze wordt doorkruist door een rivier, een grote weg, een spoorweg. Je wacht tot ze begint, en dan is ze voorbij. De pijn die mij doorkruist is groter dan mijn schaamte over dat ik nooit meer schoon zal zijn al ging ik duizend keer in bad. Daarom heb ik die haak. Ik wil niet dat je dichtbij komt. Ik heb liever dat je Marie herinnerd en dat Kalle iemand anders is.

Door: Tjitske Jansen

Stop met mie te ambeteren, of g’ hebt subiet jin ip uw ulle.

Stop met mie te ambeteren, of hebt subiet jin ip uw ulle.

Toeme toch, ’k heb mie verbrand an die ulle van de pot patatten met ze af te gieten.

Toeme toch, ’k heb mie verbrand an die ulle van de pot patatten met ze af te gieten.