Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Wees welgekomen | Willekeurig | Top woorden | Recent
De beschrijving van deze term werd 5 keer aangepast.
heel hard schreeuwen op iemand
Woordenboek der Nederlandsche Taal:
Een woord met eenigszins zwevende beteekenis, dat eerst na de 16de eeuw in onze taal kan worden aangewezen, met beteekenissen als: luid en druk praten, schreeuwen, kijven, rumoer of ophef maken.
In onze taal daarentegen schijnt voorheen de (elders niet voorkomende) beteekenis: prijken, pralen op den voorgrond gestaan te hebben.
Het woord is, althans in later tijd, misschien onder bijgedachte aan brullen, min of meer bewust als eene ”verklanking” opgevat.
Over de ”echtheid” en de afleiding van dit woord is in de vorige eeuw een merkwaardige strijd gevoerd.
Van Dale 2013 online: (1613) ontstaan naast het oudere brullen, wellicht o.i.v. pralen
1. (verouderd) luisterrijk stralen (ook van edelstenen en metalen; van roem, eer enz.)synoniem: schitteren
•de zon, in ’t heetste van het brallen
2. (verouderd) pralen, pronken
•met de lauwer brallen
•op zijn afkomst, op schoonheid brallenbogen, trots zijn
3. luid snoevensynoniem: opscheppen
•brallende corpsballen
Je moet zo niet brallen … ik ga dit wel repareren.
heel hard schreeuwen op iemand
WNT:
Een woord met eenigszins zwevende beteekenis, dat eerst na de 16de eeuw in onze taal kan worden aangewezen, met beteekenissen als: luid en druk praten, schreeuwen, kijven, rumoer of ophef maken.
In onze taal daarentegen schijnt voorheen de (elders niet voorkomende) beteekenis: prijken, pralen op den voorgrond gestaan te hebben.
Het woord is, althans in later tijd, misschien onder bijgedachte aan brullen, min of meer bewust als eene ”verklanking” opgevat.
Over de ”echtheid” en de afleiding van dit woord is in de vorige eeuw een merkwaardige strijd gevoerd.
Van Dale 2013 online: (1613) ontstaan naast het oudere brullen, wellicht o.i.v. pralen
1. (verouderd) luisterrijk stralen (ook van edelstenen en metalen; van roem, eer enz.)synoniem: schitteren
•de zon, in ’t heetste van het brallen
2. (verouderd) pralen, pronken
•met de lauwer brallen
•op zijn afkomst, op schoonheid brallenbogen, trots zijn
3. luid snoevensynoniem: opscheppen
•brallende corpsballen
Je moet zo niet brallen … ik ga dit wel repareren.
heel hard schreeuwen op iemand
WNT:
Een woord met eenigszins zwevende beteekenis, dat eerst na de 16de eeuw in onze taal kan worden aangewezen, met beteekenissen als: luid en druk praten, schreeuwen, kijven, rumoer of ophef maken.
In onze taal daarentegen schijnt voorheen de (elders niet voorkomende) beteekenis: prijken, pralen op den voorgrond gestaan te hebben.
Het woord is, althans in later tijd, misschien onder bijgedachte aan brullen, min of meer bewust als eene ”verklanking” opgevat.
Over de ”echtheid” en de afleiding van dit woord is in de vorige eeuw een merkwaardige strijd gevoerd.
VD2013 online: (1613) ontstaan naast het oudere brullen, wellicht o.i.v. pralen
1. (verouderd) luisterrijk stralen (ook van edelstenen en metalen; van roem, eer enz.)synoniem: schitteren
•de zon, in ’t heetste van het brallen
2. (verouderd) pralen, pronken
•met de lauwer brallen
•op zijn afkomst, op schoonheid brallenbogen, trots zijn
3. luid snoevensynoniem: opscheppen
•brallende corpsballen
Je moet zo niet brallen … ik ga dit wel repareren.
heel hard schreeuwen op iemand
Je moet zo niet brallen … ik ga dit wel repareren.
heel hard schreeuwen op iemand
Je moet zo niet brallen…ik ga dit wel repareren
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
