Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Wees welgekomen | Willekeurig | Top woorden | Recent
De beschrijving van deze term werd 8 keer aangepast.
hark
Vroeg Middelnederlands Woordenboek: Oudste attestatie: Limburg, 1240
wnt: reek, reke: thans vooral in Zuid-Nederland.
Het woord is beperkt tot de volkstaal en dan hoofdzakelijk tot die van Brabant, Limburg en Oost-Vlaanderen. (Schuermans 1865-1870))
Naast reek komen ook reik en rek voor; in verschillende dialecten is bovendien het vocalisme met dat van riek samengevallen, waarmee reek ook in betekenis nauw verwant is.
Reecke, oft gritsel. Vn rasteau pour rasteller le foin, Plantijn (1573).
Hij heeft de hof opgekuist (opkuisen) met de reek.
hark
Vroeg Middelnederlands Woordenboek: Oudste attestatie: Limburg, 1240
Woordenboek der Nederlandse Taal: reek, reke: thans vooral in Zuid-Nederland.
Het woord is beperkt tot de volkstaal en dan hoofdzakelijk tot die van Brabant, Limburg en Oost-Vlaanderen. (Schuermans 1865-1870))
Naast reek komen ook reik en rek voor; in verschillende dialecten is bovendien het vocalisme met dat van riek samengevallen, waarmee reek ook in betekenis nauw verwant is.
Reecke, oft gritsel. Vn rasteau pour rasteller le foin, Plantijn (1573).
Hij heeft de hof opgekuist (opkuisen) met de reek.
hark
vgl riek
Vroeg Middelnederlands Woordenboek: Oudste attestatie: Limburg, 1240
Woordenboek der Nederlandse Taal: reek, reke: thans vooral in Zuid-Nederland.
Het woord is beperkt tot de volkstaal en dan hoofdzakelijk tot die van Brabant, Limburg en Oost-Vlaanderen. (Schuermans 1865-1870))
Naast reek komen ook reik en rek voor; in verschillende dialecten is bovendien het vocalisme met dat van riek samengevallen, waarmee reek ook in betekenis nauw verwant is.
Reecke, oft gritsel. Vn rasteau pour rasteller le foin, Plantijn (1573).
Hij heeft de hof opgekuist (opkuisen) met de reek.
hark
vgl riek
Vroeg Middelnederlands Woordenboek: Oudste attestatie: Limburg, 1240
Woordenboek der Nederlandse Taal: reek, reke: thans vooral in Zuid-Nederland.
Het woord is beperkt tot de volkstaal en dan hoofdzakelijk tot die van Brabant, Limburg en Oost-Vlaanderen. (Schuermans 1865-1870))
Naast reek komen ook reik en rek voor; in verschillende dialecten is bovendien het vocalisme met dat van riek samengevallen, waarmee reek ook in betekenis nauw verwant is.
Reecke, oft gritsel. Vn rasteau pour rasteller le foin, Plantijn (1573).
Hij heeft de hof opgekuist (opkuisen) met de reek.
hark
vgl riek
VMNW: Oudste attestatie: Limburg, 1240
WNT: reek, reke: thans vooral in Z.-Nederl.
Hark. Oorspr.: houten hooihark; dan: ijzeren hark, kleine eg en ook schoffel.
Het woord is beperkt tot de volkstaal en dan hoofdzakelijk tot die van Brab., Limb. en O.-Vl. (schuerm. 1865-1870)
Naast reek komen ook reik en rek (schuerm. 1865-1870) voor; in versch. dial. is bovendien het vocalisme met dat van riek samengevallen, waarmee reek ook in bet. nauw verwant is.
Hij heeft de hof opgekuist (opkuisen) met de reek.
hark
vgl riek
WNT: reek, reke: thans vooral in Z.-Nederl.
Hark. Oorspr.: houten hooihark; dan: ijzeren hark, kleine eg en blijkens kiliaans weergave met sarculum ook: schoffel.
Het woord is beperkt tot de volkstaal en dan hoofdzakelijk tot die van Brab., Limb. en O.-Vl. (schuerm. 1865-1870)
Naast reek komen ook reik en rek (schuerm. 1865-1870) voor; in versch. dial. is bovendien het vocalisme met dat van riek samengevallen, waarmee reek ook in bet. nauw verwant is.
Hij heeft de hof opgekuist (opkuisen) met de reek.
hark
vgl riek
WNT: reek
Hark. Oorspr.: houten hooihark; dan: ijzeren hark, kleine eg en blijkens kiliaans weergave met sarculum ook: schoffel.
Het woord is beperkt tot de volkstaal en dan hoofdzakelijk tot die van Brab., Limb. en O.-Vl. (schuerm. 1865-1870)
Naast reek komen ook reik en rek (schuerm. 1865-1870) voor; in versch. dial. is bovendien het vocalisme met dat van riek samengevallen, waarmee reek ook in bet. nauw verwant is.
Hij heeft de hof opgekuist (opkuisen) met de reek.
hark, riek
WNT: reek
Hark. Oorspr.: houten hooihark; dan: ijzeren hark, kleine eg en blijkens kiliaans weergave met sarculum ook: schoffel.
Het woord is beperkt tot de volkstaal en dan hoofdzakelijk tot die van Brab., Limb. en O.-Vl. (schuerm. 1865-1870)
Naast reek komen ook reik en rek (schuerm. 1865-1870) voor; in versch. dial. is bovendien het vocalisme met dat van riek samengevallen, waarmee reek ook in bet. nauw verwant is.
Hij heeft de hof opgekuist (opkuisen) met de reek.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
