Reacties van fansy

WNT: KWIJT
Kwijt komt in ’t Nndl. alleen praedicatief gebruikt voor, en wel, behalve in verbinding met zijn, vooral in de verbindingen kwijt gaan (thans vrijwel verouderd), kwijt raken en kwijt worden, allen in den zin van: verliezen, van iets afkomen en derg., en kwijt maken (nagenoeg verouderd), doen verliezen, ontdoen van — en derg.: tegenwoordig worden die verbindingen veelal als koppelingen aaneengeschreven maar hier worden zij niet in afzonderlijke artikels behandeld; voorts in kwijt schelden dat eveneens gewoonlijk aaneengeschreven wordt en hier een afzonderlijke behandeling zal vinden. Men gebruikt kwijt — behalve in kwijtschelden — thans alleen in een stijl of met betrekking tot dingen die zich niet boven het dagelijksch leven verheffen; vroeger werd het ook wel anders gebezigd.

In de Kempen is ‘ne groene’ een dikke vette groengeel gekleurde snottebel van iemand met een snotvalling.

Kempen: vrouwelijk en niet verouderd.

Geweten is dat de mensen uit de Kempen vroeger in Antwerpen aan de haven gingen werken. Wie heeft bijgedragen aan het Antwerps, wie aan het Kempens? Veel woorden worden toegeschreven aan Antwerpen, terwijl ze, bewijs uit historische geschriften, afkomstig zijn uit de Kempen. Daarom twijfel ik aan de afkomst van het woord kroksteen of het wel werkelijk Antwerps is. De kersenbomen groeiden immers in de Kempen, niet in Antwerpen. (Antwaerps.be)

kraaksteen

WNT: kraaksteen: In Z.-Nederl. de gewone benaming voor eene kerse- of kriekepit. Reeds bij kil. (1599)
Als ik … een welluidend speeltuig hoorde, waren knikkers, … bal, kraaksteenen, boterhammen, makkers … vergeten, sleeckx 9, 195 (1864).

VD online: niet al­ge­meen: pit van som­mi­ge steen­vruch­ten, m.n. van ker­sen (ook van per­zi­ken)

Google: kraaksteen: .BE: 9; .NL: 171