Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
uitgesproken met zachte g
VD
in·tri·ge [intrie:zje] de; v(m) -s 1 slinkse streek, gekonkel 2 verwikkeling in een roman enz.
De uitspraak met de ‘Nederlandse g’ (zoals in liegen) heeft de oudste rechten. Intrige is afgeleid van het Franse intrigue. In het Frans wordt de g in dit woord uitgesproken zoals de g in garçon. In het Nederlands veranderde deze klank in de g van liegen, zoals ook gebeurde in leenwoorden als garnizoen en irrigeren. Vervolgens ontstond naar analogie van andere Franse leenwoorden op -ge als horloge, prestige en vitrage de (eigenlijk hypercorrecte) uitspraak in-trie-zje. In Nederland werd dit in de loop van de twintigste eeuw de normale uitspraak; in het Belgisch-Nederlands is de uitspraak met de Nederlandse g de norm gebleven. (uit ‘Taalpost’)
honkvast,
zonder van zijn stuk te brengen,
niet beïnvloedbaar
→ stee (=stad) uit de eigen stad, conservatief
VD
stee·vast (bijwoord)
1 volgens vaste gewoonte
Volgens uw uitleg moet ik toegeven dat het geen standaard Nederlands is, sorry.
Hij hield er steevast aan:
er zijn drie a’s in het Aàntwààreps.
De àà van Ah, dat stinkt! Bààrechoem(Berchem), Mààreksoem (Merksem) en Aàntwààrepe. Ook erg, kerk, mand, langk.
de aa van Aa, dat doe zeer! Ook een ‘vrouw’ /vraa/ uit de duizend, u, gauw /aa/ en /gaa/
en de overigen waar ge “aa” schrijft maar /oa:/ uitspreekt:
statie /stoa:se/, reklaam /rë’kloa:m/.
spoorstaaf
verbastering van Fr. route (vgl. karrespoor)
/root/
Daarstraks gezien: een teefje deed haar plas tussen de roeten van den tram op de keien.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.