Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
wild, onbesuisd vrouwmens; vrouw van lichte zeden
‘Ware ’t nog een schuiferluite geweest, met ’t zotte in de kop, maar zulk een mompe – men zou ze ons Heer gegeven hebben zonder biechten – zulk een scheinheilig stuk!’ (S. Streuvels, Beroering 567)
‘Al heur centen heeft zij met zorgen en slaven bijeen gescharreld, en die vergooit haar zoon aan schuiferluiten en gemeen vrouwvolk’ (S. Streuvels, Werkmensen 350) – beide citaten uit: Hubert Lemeire, De taal van Stijn Streuvels. Verklarend woordenboek op de taal van Stijn Streuvels.
deugniet, schavuit
(WNT: Nog in Z.-Ndl.)
Mogelijk verouderd.
Ge zijt ne schuifelbout: vertrek van hier! (uit Gezelle’s Loquela; vb. uit WNT)
deugniet, schavuit
(WNT: Nog in Z.-Ndl.)
Misschien verouderd?
Ge zijt ne schuifelbout: vertrek van hier! (Loquela; vb. uit WNT)
fluit
(WNT vermeldt: “Fluit. In Z.-Ndl.”)
De jager blies de honden bijeen met een schuifeltje.
Iemand op zijn schuifelke doen dansen. (Teirlinck, vb. uit WNT)
stoofvlees, (stukjes vlees voor) stoverij
vgl. stoofkarbonade
Fr. carbonnades (à la flamande)
De Nederlander roept vrolijk ‘karbonade’ als hij onze ‘kotelet’ ziet. En ‘Vlaamse karbonaden’ heten in Nederland ‘hachee’, wat wij dan weer ‘gehakt’ noemen …
En dan hebben we het niet eens over fritten en patat(ten) gehad!
Rare jongens, die Nederlanders!
Vlaamse stoofkarbonaden met fritten
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
