Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Wees welgekomen | Willekeurig | Top woorden | Recent
De beschrijving van deze term werd 6 keer aangepast.
Hier in de betekenis van “gewoonte”, “manier van doen”
“Er een erreke van weg hebben” wordt ook gezegd.
Van Dale: air
zelfstandig naamwoord • het • airs
< 1694, Frans (lucht, klimaat, uiterlijk, houding) < Latijn aer (lucht, klimaat) < Grieks aèr
houding die men aanneemt, m.n. mbt. de indruk die men wekt of wil wekken
= voorkomen, schijn, pose
hij neemt een air aan, alsof hij een hele meneer is
zie ook erreke, er een ~ van aan hebben en de andere definitie van erreke
Hij heeft er zo’n “erreke van (weg)” iemand in het midden van zijne reason te onderbreken.
Hij heeft zo de gewoonte van iemand in het midden van zijn verhaal te onderbreken.
Hier in de betekenis van “gewoonte”, “manier van doen”
“Er een erreke van weg hebben” wordt ook gezegd.
Van Dale: air
zelfstandig naamwoord • het • airs
< 1694, Frans (lucht, klimaat, uiterlijk, houding) < Latijn aer (lucht, klimaat) < Grieks aèr
houding die men aanneemt, m.n. mbt. de indruk die men wekt of wil wekken
= voorkomen, schijn, pose
hij neemt een air aan, alsof hij een hele meneer is
zie ook erreke, er een ~ van aan hebben en de andere definitie van erreke
Hij heeft er zo’n “erreke van (weg)” iemand in het midden van zijne reason te onderbreken.
Hij heeft zo de gewoonte van iemand in het midden van zijn verhaal te onderbreken.
Hier in de betekenis van “gewoonte”, “manier van doen”
“Er een erreke van weg hebben” wordt ook gezegd.
zie ook erreke, er een ~ van aan hebben
Van Dale: air
zelfstandig naamwoord • het • airs
< 1694, Frans (lucht, klimaat, uiterlijk, houding) < Latijn aer (lucht, klimaat) < Grieks aèr
houding die men aanneemt, m.n. mbt. de indruk die men wekt of wil wekken
= voorkomen, schijn, pose
hij neemt een air aan, alsof hij een hele meneer is
Hij heeft er zo’n “erreke van (weg)” iemand in het midden van zijne reason te onderbreken./
Hij heeft zo de gewoonte van iemand in het midden van zijn verhaal te onderbreken.
Hier in de betekenis van “gewoonte”, “manier van doen”
“Er een erreke van weg hebben” wordt ook gezegd.
Van Dale: air
zelfstandig naamwoord • het • airs
< 1694, Frans (lucht, klimaat, uiterlijk, houding) < Latijn aer (lucht, klimaat) < Grieks aèr
houding die men aanneemt, m.n. mbt. de indruk die men wekt of wil wekken
= voorkomen, schijn, pose
hij neemt een air aan, alsof hij een hele meneer is
Hij heeft er zo’n “erreke van (weg)” iemand in het midden van zijne reason te onderbreken./
Hij heeft zo de gewoonte van iemand in het midden van zijn verhaal te onderbreken.
Hier in de betekenis van “gewoonte”, “manier van doen”
“Er een erreke van weg hebben” wordt ook gezegd.
Hij heeft zo de gewoonte van iemand in het midden van zijn verhaal te onderbreken.
Hij heeft er zo’n “erreke van (weg)” iemand in het midden van zijne reason te onderbreken.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
