bakkeljauw

bakkeljauw

(de ~ (m.), ~en)

kabbeljauw

Woordenboek der Nederlandsche Taal, bij kabeljauw:
- Voorbeelden van en opmerkingen betreffende gelijkbet. BAKELJAUW (bakelauw), door onze Groenlandvaarders van de Baskische kabeljauwvisschers overgenomen als naam voor de visch die bij Terre Neuve of Newfoundland en daaromtrent werd gevangen, in onderscheiding van de kabeljauw welke onze visschers in de Noordzee enz. plachten te vangen. In ’t Engelsch komt baccalao reeds in ’t midden van de 16de eeuw voor; volgens N. E. D. hielden de 16de eeuwsche zeevaarders het woord voor de op Newfoundland of op het naburige vasteland inheemsche benaming van den visch. In (Nederlands) West-Indië was bakeljauw nog in ’t midden van de 19de eeuw in gebruik. Thans schijnt die vorm niet meer voor te komen.

Nicoline van der Sijs: (…) De Germaanse talen hebben de vorm met ka, bijvoorbeeld het Hoogduits Kabeljau of Kabliau, het Deens cabliau, het Zweeds kabeljo; ook het Frans heeft cabéliau en het middeleeuws Latijn cabellauwus. Daarentegen hebben de Romaanse talen de vorm met ba, zoals het Spaans bacallao, het Portugees bacalhao, het Italiaans bachalaio. Men meent dat deze woorden eigenlijk uit het Baskisch stammen, en wijst erop dat de Basken het eerst de kabeljauwvisserij op de bank van Newfoundland op grote schaal hebben gedreven.

266