sieze

sieze

(de ~ (v.), -n)

kinderwagen

< Frans: het zitje, zeteltje

zie ook charrette

339

Is “sieze” wel mannelijk? Gezien “z’n sieze” zou ik denken “vrouwelijk”, nee?
Test: zegt men in Brugge ’n man of ’ne man?

“z’n sieze” verwijst naar het geslacht van het kind dat in het voitureke gezet wordt, zou ik denken. Ook het geslacht van het woord. Maar “sieze” is de vervlaamsing van het Franse ‘siège’ (zitje), wat in het Fr. mann. is (le siège: ook de bezetting)

De vraag zou dus eerder moeten zijn: zegt ge ‘zen sieze’ of ‘zene sieze’? Of maakt de Bruggeling dit onderscheid niet?
‘zen hond’ of ‘zenen hond’?

Of zijn alle woorden die eindigen op een doffe e uiteraard vrouwelijk, ongeacht of ze toegevoegd is of niet. brug – brugge, kit – kitte, wat met sieze niet het geval is.

spelling van de E

leg de klênen in z’n sieze en got er een eure méé gon wandelen, de vêsche lucht got hem deugd doen

Vraagje aan Flipper
Hebben de 2 woorden met ê, klênen en vêsche dezelfde uitspraak? of wordt klênen uitgesproken zoals méé?

yay haloewie back in action!

-e vrouwelijk is idd ne bijna zekere regel in WVl (aldus die dialectreeks waarvan ik de naam altijd vergeet), en sommige dialecten zullen ook geslacht bij leenwoorden kiezen gebaseerd op het al dan niet ontbreken van een slot-sjwa

hier is een ander geval van hetzelfde: galleneute

z'n sieze

z’n (m) staat in Brugge voor zijn, (h)eur (v) voor haar

klênen ê wordt eigentlijk als een korte i uitgesproken

(plat Brugs is een moeilijk dialect)

ze bedoelen de verbuiging van z’n en heur, niet de keuze ertussen, Flipper :)

sieze = "sjees"?

Hoe wordt “sieze” uitgesproken,/siejeze/? Misschien verwant met “sjees”
– sjees znw. Ontleend, wsch. in de 17. eeuw, uit fr. chaise (verschillend verklaard), dat toen ook “tweewielig rijtuig” beteekende. —
N. van Wijk (1936 ¹⁹¹²), Franck’s Etymologisch woordenboek der Nederlandsche taal

sieze

ik denk ook aan tweewielig rijtuig met overkapping en door een paard getrokken
de rijke boer en boerin uit onze buurt reden voor de oorlog in de s(j)ieze naar de kerk. Na de oorlog was het gedaan; de Duitsers hadden niet alleen de sieze maar ook alle karren en wagens en wat ze konden buitenslepen kapotgeschoten. Ik heb dit als kind gezien en samen met kinderen uit de buurt hebben we later nog menige manden met houtsplinters als brandstof voor de kachel verzameld

Het was zeker een rijtuig getrokken door een paard vóór het de benaming werd voor een kindervoituur. Voer deze betekenis maar in, Kastanjeoog.

Sjees?
Ja, zeker verwant, maar sieze is niet noodzakelijk ontstaan uit sjees. Ik denk eerder rechtstreeks uit chaise. De ai van chaise klinkt als ij en die wordt in het West-Vlaams ie. Kastanjeoog schrijft s(j)ieze. Het werd misschien ook uitgesproken met een sj-klank, Franse ch.
In ieder geval, chaise is beter als etymologie dan siège. Pas het gerust aan, Marcus.

Volgens Debrabandere zou het toch van siège komen:

“De sjees is een tweewielig rijtuig met kap. Het woord is eigenlijk het Franse chaise (roulante). West-Vlamingen gebruiken daarvoor een vrijwel gelijkend woord, dat evenwel een andere herkomst moet hebben. De ie van sieze kan onmogelijk op de ai van chaise teruggaan, maar wel op de iè van Picardisch siège, want die werd als i uitgesproken. Die siège was de zitting of bok van de koetsier. Het Middelnederlands kende al het woord siege voor ‘zetel, zitting’. Maar toch is het niet uitgesloten dat de sieze haar naam kreeg van de 17e-eeuwse Ph. de Chiese, de bouwer van de berline of reiskoets.”

dbnl.org