Wees welgekomen | Willekeurig | Top woorden | Recent

ruiven

Onze databank bevat de volgende beschrijving(en) van "ruiven"

ruiven

(ww., ruifde, heeft geruifd)

de oude pluimen of haren verliezen, ruien

vnw: ruien, van veren of haren wisselen

Woordenboek der Nederlandsche Taal: ruiven: Het in Zuid-Nederlands van ouds gebruikelijke woord voor het in Noord-Nederland gebezigde Ruien. Bij Plantijn (1573) en Kiliaan zoekt men ruyden of ruyen tevergeefs; men vindt daar ruyven, dat nog in Zuid-Nederland bekend is. Oorsprong onbekend.

Van Dale online: (gewestelijk), ruien

West-Vlaanderen: muiten

Als onze kippen ruiven leggen ze geen eieren.

“De konijnen waren aan het ruiven, als je die vastpakt verliezen ze veel haren. (vrt.be)

De kat ruift en ik krijg een vriendschapsverzoek van een man die DEWAERHEID heet. (demorgen.be)

Gans Vlaanderen

0 reactie(s)  |  oudere versies
Toegevoegd door la_rog en laatst gewijzigd door Georges Grootjans (22 Feb 2025 20:58)
Dit woord was woord van de dag op 18 Mar 2025

---

357

Voeg een nieuwe beschrijving toe aan onze databank!

Weet ge nog een andere betekenis voor deze term? Als ingelogd gebruiker kunt ge uw eigen beschrijvingen van Vlaamse woorden en uitspraken in onze databank aanvullen. Om fouten te verbeteren klikt ge bij de bovenstaande definities op de "bewerk" link, en om te reageren op een definitie klikt ge op de "reacties" link.

Log in

Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.