Reacties van de Bon

In Antwerpen is het volgens mij enkel enne(n). Dus niet héne, hénen. Ik heb het dus op Kempen gezet. De voorbeelden zijn wel Antwerps, behalve dat van Roodkapje. Dat liedje is ook te vinden op .nl, ik vermoed dat hene verouderd Nederlands is.

Vaareke wordt al een hele tijd gezegd in Antwerpen. Cornelissen en Vervliet vermeldden het specifiek in hun idioticon (1899-1903):
“VERKEN (uitspr. värr?k?n, te Antw. v?rr?k?n), znw., o., vrklw. verksken.”

Mijnwoordenboek.nl ben ik al tegengekomen, maar heb er nooit echt iets in opgezocht. Nu ben ik eens gretig gaan snollen in het Antwerps (stad Antwerpen). De meeste woorden ken ik natuurlijk, sommige niet, maar die hebben waarschijnlijk ooit bestaan, bv. 20 frank=e loewieke, 100 frank=e pondje, 10 centiem=couke.
Ik heb de lange lijst niet overlopen, maar mijn oog viel toevallig op chamfoeter = veldwachter. Dat wordt dan overgenomen op het kaartje bij veldwachter, maar een veldwachter is/was in Antwerpen een champetter, een chamfoeter is iets anders. Ik bedoel: iemand vult iets in en dat wordt dan klakkeloos op het kaartje gezet …
Met andere woorden: die kaartjes zullen grosso modo wel kloppen, maar zijn met een korreltje zout te nemen.

Ja, ik wil dat doen. Het is te hopen dat we nog lang voor mekandere meugen bidden …

Halve gare is eigenlijk SN: halvegare in Van Dale. Het meervoud gares werd toegevoegd om het trefwoord te redden van de stempel ‘Standaard Nederlands’.
Ik wilde het nu onderbrengen bij prov. Antwerpen, maar volgens Google wordt het meervoud ook gebruikt in Nederland. Zo zijn er halve gares, halvegares, halve garens, halvegarens.
Wordt halve gares meer gebezigd in Antwerpen dan elders? Zijn daar meer halve gares? Ik weet het niet.
Wat nu met het trefwoord?

Inderdaad, in Antwerpen is het ook vertrekkensklèèr, maar ooit werd hier gekozen om het standaardwoord te gebruiken als trefwoord (standaard volgens van Dale of volgens de oude woordenboeken: daar staat meestal het standaardwoord gevolgd door de lokale uitspraak).