lek

lek

(zn. m. -ken)

een kleine hoeveelheid vloeistof;
zie ook klad, klas, klets

vnw:
•lik, druppel, kleine hoeveelheid
•borrel

Cornelissen P.J., & Vervliet J.B. (1899-1903). Idioticon van het Antwerpsch Dialect (Stad Antwerpen en Antwerpsche Kempen).
Lek: Druppel, Frans goutte. Daar hangt ’ne lek bier aan de kraan.
Wordt ook gebruikt in den zin van eene kleine hoeveelheid vloeistof. Daar is geene lek bier meer op ’t vat. Schenkt mij nog e leksken koffie in.

Van Dale 2014 gewestelijk, druppel

342

van het werkwoord lekken (=likken) of van het werkwoord lekken (=er wordt vloeistof verloren)

..?

Die deur heeft een likske (likje) verf nodig.

Ik zou ook zeggen van lekken = likken.

Den test zou zijn, spreekte het ook ‘lakske’ uit? (van het werkwoord ‘lakken’ = lekken = likken)

Er zit geen lak naft meer in de naftbak, kan dat ja of nee?
We hebben geen lak regen gezien
Geeft mij eens een lakske water.

In de laatste zin zou het naar mijn mening niet zo raar klinken, ook ni in de zin van GG hierboven. In de eerste twee wel eigenlijk.
De Bon moet uitsluitsel geven.

Het komt niet van de kraan die lekt want ne lek van de kraan is nooit ne lak.

Ne lak water (of iets anders) = neen, niet bij mijn weten.
Een lakske water = ja, kan. Ik ken het vooral van een lakske verf, dat ik vroeger veel gehoord heb.

Dan zitten we hier met 2 totaal verschillende woorden als ik het goed snap:

Een lekske/lakske van het werkwoord ‘likken’
E lakske water, e lakske verf.

Een lek van het werkwoord ‘lekken’
Ne lek regen, ne lek naft.

Klopt het zo?

Ik denk dat het één woord is (van likken), maar ik bedoel dat de a alleen gebruikt wordt in de diminutief, voor zover ik weet.