deur

deur

(vzsl.)

door

341

‘Gans Vlaanderen’ met voorbehoud dat delen van deLimburg hier niet aan meedoen.
Maar WVL, OVL, Antw. en Vl-Bra vond ik toch ruim genoeg om het label toe te kunnen kennen.

Deur de deur deurlopen.
En hoe zit dat met veur, ver (voor)?

Omgekeerd – voor is in deLimburg wel veur (of afgeleiden daarvan), maar in WVL danweer voor!

Is deur niet gewoon een uitspraakvariant? Zoals in het Antwerps vrouw = vraa, hij = aai, enz.
Ik vraag me nog altijd af of die woorden in het VW moeten. Interessant voor de dialectologen, dat wel ;), maar alles opnemen? Het is niet negatief bedoeld he, het is een vraag.

Een ouw en een ij worden altijd aa en aai uitgesproken ;) een oo niet altijd eu.

Ge hebt natuurlijk wel gelijk, maar omdat de uitspraak toch schijnbaar in 3/4 van Vlaanderen voorkomt liet ik mij toch verlijen.
Ook omdat het hierdoor identiek wordt aan het woord ‘deur’ (bv voordeur) en daarom mss verwarring kan veroorzaken, leek het mij mss wel nuttig.
Maar ge hebt nog altijd wel gelijk natuurlijk

(PS het komt trouwens niet alleen in 3/4 van Vlaanderen voor, maar eigenlijk zelfs in 3/4 van het NL taalgebied – maar dat terzijde. Eigenlijk is het dus Algemener Nederlands dan den “Algemeen Nederlandse” vorm ‘door’)

volgens mijn inmiddels hopelijk bekende definities:

“vraa” voor “vrouw” is een uitspraakverschil, want “ouw” klinkt normaal gezien als “aa”

“veur” voor “voor” is een vormverschil, want “oo” klinkt normaal gezien als “au” (volgens haloewie)

het West-Vlaamse “voô®” (vwo, de oo van “groôt”) beweegt zich ertussen in omdat het SN niet meer “voor” (met dezelfde “oo” als in “sloten”) voorschrijft

vormvarianten opnemen heeft meer zin dan uitspraakvarianten opnemen, maar is naar mijn mening alleen echt nuttig wanneer de vormvariant een iets grotere verspreiding kent, en niet heel voorspelbaar is (alle gevallen opnemen waar het West-Vlaams een vrouwelijke -e heeft lijkt mij moeilijk te verdedigen)

Door en deur hebben zeker en vast voor verwarring gezorgd bij de geofferde generatie in Antwerpen die schoon Vlaams wou klappen. Er werd zo dikwijls ‘door de door’ gezegd dat het bijna een vaste verbinding werd, en de grapjassen zeiden d’office ’door de door, voor de lol :D
Maar het ging niet specifief over deur, of veur, of vrouw: ik wou een viske uitgooien om andere meningen te kennen.
De WNT neemt ook uitspraakvarianten op (die hij dan vormvarianten noemt), weliswaar onder één gestandaardiseerd lemma, dus mogen wij dat ook … Aan de andere kant, als we alles opnemen wordt het een straatje zonder eind. Enfin, een oud zeer waar we toch ooit moeten uitgeraken … Hoe?

Door de door. ‘t Doet me denken aan diene die ook schoon wou spreken en wuisje tegen een worstje zei.
(Tiens, dat valt me nu op: Hij zei wuisje tegen een worstje. Of tas tegen een kop… In Vlaanderen klappen ze tegen de dingen. Niet moeilijk dat van Ostaijen ’Marc groet ’s morgens de dingen’ schreef.)
Maar toe de punt: Ik ben volledig t’ akkoord met de Bon dat uitspraakvarianten best onder 1 lemma genoteerd worden. Meer zelfs: ik denk dat het probleem dikwijls opgelost kan worden door de ‘standaard’ schrijfwijze aan te houden (ik ben gene favoriet van de Vlaamse spelling die o.a. door Grytolle gepromoot wordt, met alle respect overigens). De regel is: schrijf worcestershire sauce en lees het zoals ge wilt (wecestesaus voor mijn part). Schrijf ‘door’ en lees het zoals ge wilt. Die uitspraakvarianten kunnen prima in de tekst van het lemma genoteerd worden. Maar ik erken in ene keer door ook het probleem: dat zou grotendeels uitspraakvarianten opvangen, maar niet alle vormvarianten. Kan ‘maske’ genoteerd worden onder ‘meisje’? Ik heb zelf ook manneke ingevoerd en niet mannetje. En we zullen dan SN woorden moeten toelaten: bv. lemma ‘schijterij’ met uitspraakvariant sjieterie. ’t Blijft moeilijk. Maar we zouden al een hele stap vooruit zijn als alle uitspraakvarianten van eenzelfde woord tenminste onder een lemma zouden staan.