missen

missen

(ww. miste; gemist)

ontbreken

vnw: er mist een stukje: er ontbreekt een stukje

taalmail vrt keurt het af in VL:
? Op het palmares van Ben Platt mist een Oscar. Drie andere prijzen heeft hij al wel in zijn trofeekast mogenzetten.
? Op het palmares van Ben Platt ontbreekt een Oscar. Drie andere prijzen heeft hij al wel in zijn trofeekast mogen zetten.
? De Oscar ontbreekt op het palmares van Ben Platt. Ben Platt mist een Oscar op zijn palmares.

taaladvies.net keurt het goed in NL:
De constructie er mist (iets) is standaardtaal in Nederland. Deze combinatie wordt vooral gebruikt in gesproken taal en informele geschreven taal. Ontbreken is standaardtaal in het hele taalgebied.

Afkeuring in VL is onterecht. Conclusie: VL + NL = SN

52

Bij mijn weten is het de eerste keer is dat we tegen de wil van de vrt taaladviseur in een woord dat hij in VL afkeurt, SN moeten verklaren. Want als het in NL al standaardtaal is en het wordt ook in zowat alle media in VL gebruikt, dan is het SN.

“Drie andere prijzen heeft hij al wel in zijn trofeekast mogen zetten”, is die woordvolgorde “al wel” ipv “wel al” wel correct Nederlands? Waarom heeft hij daar geen opmerking over gemaakt?

Persoonlijk denk ik dat ik eerder een “t is/zijn … tekort”-constructie gebruik dan ‘ontbreken’ of ‘missen’, zeker in die derde en vierde voorbeeldzin waarbij het om een fysiek deel van een geheel gaat. In de zin van de taalmail en die andere voorbeeldzinnen zou ik waarschijnlijk toch ook eerder ‘ontbreekt’ zeggen.

Het woord wordt ook in VL gebruikt, maar het grootste deel van de Vlaamse panelleden van taaladvies.net keurt het af. Vandaar: standaardtaal in NL, al is het informeel; geen standaardtaal in VL. We passen onze criteria consequent toe.

Ruud, het is niet omdat de criteria consequent toegepast worden, dat de criteria zelf goed zijn.
Op https://taaladvies.net/taal/advies/tekst/86/werkwijze_welke_varianten_hebben_standaardtaalkarakter_algemeen/
wordt de werkwijze uit de doeken gedaan.

Ruwweg komt het erop neer dat de eerste filter uit een corpusonderzoek bestaat. Maar “een variant kan bijvoorbeeld regelmatig opduiken in als standaardtaal bedoelde teksten, maar toch door veel mensen niet aanvaard worden als standaardtaal. Bij het aanvaarden van taalvarianten spelen allerlei attitudes mee die een oordeel kunnen beïnvloeden. Vooral in België, met zijn normatieve traditie, moet daar rekening mee worden gehouden.” Dus worden ‘twijfelgevallen’ aan een panel van ‘standaardtaalgebruikers uit België en Nederland’ voorgelegd. “Dat informantenpanel bestaat uit een groep van Vlamingen en Nederlanders uit de sociaal-culturele sector (radio- en televisiepresentatoren, journalisten, auteurs, professionele tekstschrijvers, leerkrachten, docenten …).”

De samenvatting samengevat: Omdat corpusonderzoek soms vertekend kan zijn omwille van de normatieve ingesteldheid van de Vlaamssprekenden, waardoor woorden onterecht afgewezen zouden kunnen worden, wordt een ‘beroepspanel’ ingeschakeld.

Nog eens: Het corpus, bijeengeschreven in standaardtaal, dus neergepend door dezelfde mensen als die van het beroepspanel, bevat woorden die door de normatieve Vlaamssprekende worden afgewezen en daarom worden deze woorden aan de mensen voorgelegd die deze woorden schreven.

Moet er nog zand zijn?

De titel van bovenvermeld document is: “Werkwijze: welke varianten hebben standaardtaalkarakter?” Die zou moeten zijn “Werkwijze: welke varianten hebben GEEN standaardtaalkarakter in België?” Want de ervaring leert dat taaladvies.net vooral een negatieve selectie doorvoert: wat wordt er niet aanvaard. De criteria zouden niet gericht mogen zijn op het afwijzen, maar wel op het aanvaarden van woorden. Ik zou op taaladvies.net graag lezen: Alhoewel Mia Doornaert het er niet mee eens is, is het toch standaardtaal in België ;)