Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Wees welgekomen | Willekeurig | Top woorden | Recent
Dit is slechts 1 definitie voor "plakstuiver." Bekijk alle definities.
Een plakstuiver was een loden(?) schijfje dat gebruikt werd bij het spel “Meetje schieten”.
De plakstuiver was iets groter dan een frank en werd zelf gemaakt door een of ander metaal te smelten.
Woord is nergens te vinden op internet.
Weet niet of het woord ook in omliggende dorpen gebruikt werd.
< mogelijke herkomst: zie reactie
Als de plakstuiver bovenop de meet lag noemden wij dat een purre.
Welkom bij het VW, ideefixer68. Ik heb het vermoedelijk geslacht en de meervoudsvorm toegevoegd, pas het gerust aan als het niet juist is.
Ik heb er de WVD over school en kinderspelen eens op nageslagen, en daar is plakstuiver evenmin te vinden, maar wel ‘plakkaat’ en ‘stuiver’, alle twee zowat rond Dendermonde (dat is (aldus de WVD) trouwens ook de streek waar het spel het meest van al ‘meetje schieten’ werd genoemd). De kans lijkt mij groot dat ‘plakstuiver’ daar dan een mengvorm van is waarvan het bestaan tot nu toe onder de radar is gebleven.
Bedankt voor deze toevoeging!
Meestal werd het aangeduid als vb. 4 plak (stuiver), 3 plak (stuiver), enz.
Plak, plak stuiver, werd in de 15de E al vernoemd. Omdat de 14de eeuwse zilveren munt Groot (stuiver) sterk in waarde was gedaald, werd deze plak of plak stuiver genoemd. Plak is iets wat geen of weinig waarde heeft en dus als minderwaardig wordt beschouwd. (munten en papiergeld)
Daaruit kan men evt. afleiden dat die munten waarschijnlijk destijds als spelmateriaal kon gebruikt worden, wat in de loop der tijden de grootte van het schijfje werd behouden maar gegoten werd uit minderwaardig metaal.
Mnw:
Benaming van een muntstuk van ongelijke waarde, ook plackaert geheeten, plak. Vgl. plagge. De eig. bet. zal zijn eene platte schijf (vgl. schijf en brik en mnl. plate voor “geldstuk” en plak voor “snede brood”). Kil. placke, plecke, nummus varii apud varios valoris, Louanensibus tertia pars stuferi, alio nomine grooten; Flandris stuferus est; ital. piaccha; hisp. placca; oude placke, Fland. j. XL mijten” (het rom. woord is uit het Germaansch overgenomen). Teuth. placke, placca (vgl. Duc.). Dat men koperen en zilveren plakken had, blijkt uit de zeer uiteenloopende waarde.
Ingelogde gebruikers kunnen reacties aan deze definitie toevoegen.
Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
