Vlaams Woordenboek logo

Het Vlaams woordenboek


Index

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Log in

Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.

Uw gebruikersnaam
Uw geheime paswoord

  • Log in
  • Wees welgekomen | Willekeurig | Top woorden | Recent

    vanen

    Dit is slechts 1 definitie voor "vanen." Bekijk alle definities.

    vanen
    (ww., von, gevonnen)

    vinden

    OTT
    ik vaan
    gij, hij, zij vaant
    wij, jullie, zij vanen

    OVT
    ik, hij, zij von
    gij vont
    wij, jullie, zij vonnen

    regio Herenthout, Herentals: vanen
    regio Lier en omstreken: vinnen
    regio Olen, Geel: vijnen

    Ik vaan dat zij dat goed doen, vaant gij dat ook?
    Zij von in ieder geval van wel.

    Hij vaant geen verfborstels in die bakken.
    Hij heeft dat ook nooit een goei systeem gevonnen.

    3 reactie(s)  |  oudere versies
    Toegevoegd door fansy en laatst gewijzigd door fansy (08 Jul 2021 15:06)

    👍
    18

    Reacties

    Zou de spelling ‘vijnen’ hier niet beter zijn? ‘Vanen’ leest iedere niet-Noord-Hollander met een /?:/ of een (‘oa’, de normale lange a), niet met de allicht bedoelde /a:/ (‘ae’, de Hollandse lange a). ’t Staat ook azo in de WNT:

    “Naast den gewonen geassimileerden vorm vinnen (waarbij in de finite vormen ik vin in minder verzorgde spreekt. zeer gangbaar is, terwijl het mv. vinnen als bepaald plat gevoeld wordt), die in de 16de en 17de e. ook nog geregeld geschreven wordt, komen als dialectvormen in hoofdzaak voor: vijnden, met de gewone diphthongeering voor n + dentaal (SCHÖNFELD § 28), ook met assimilatie vijnen (in de 16de en 17de e. eveneens geregeld in de geschreven taal, in de hedendaagsche dialecten nog in het Antw. (CORN.-VERVL.), in Z.-Limb. (JONGENEEL), volgens BOEKENOOGEN in Assendelft en Oostzaan; ELEMANS geeft voor Huisseling véjne) en de genasaleerde vorm vingen (HOEUFFT 1836; V. SINT-JAN § 101: DE VIN 1952; in de 17de e. in de kluchten ook in den verl. tijd vongen, b.v. COSTER 56 1612; HOOFT, Ged. 2, 282 1616)), en als mengvorm vingden (zie voor deze en andere vormen de kaart in O. Tt. 3, 315, en voor de streek van Aarschot kaart 102 bij PAUWELS).”

    Interessant genoeg zijn de voorbeelden met ‘vijnen’ in de MNW (dus van een aantal eeuwen geleden) allemaal van boven de huidige landsgrens.

    Toegevoegd door nthn op 09 May 2021 23:19

    …met een /?:/ of een /?:/…

    Toegevoegd door nthn op 09 May 2021 23:20

    In sommige streken van de Kempen zeggen ze idd ook ‘vijnen’.

    Toegevoegd door fansy op 10 May 2021 01:13

    Voeg een reactie toe

    Ingelogde gebruikers kunnen reacties aan deze definitie toevoegen.

    Log in

    Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.

    Uw gebruikersnaam
    Uw geheime paswoord

    Nieuwe versie!
    Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze GitHub.

    Het Vlaams woordenboek  |  Concept en realisatie door Anthony Liekens

    Creative Commons License

    Het Vlaams Woordenboek by Anthony Liekens is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.