zunneblomme

zunneblomme

(de ~ (v.), ~n)

zonnebloem

Klik op de afbeelding

Boeket van Zonnebloemen door Claude Monet (1881)

254

De stoelendans der klinkers

Ik vraag mij af of het nuttig is de afwijkende uitspraak van eenzelfde woord op te nemen als nieuw lemma in een Vlaams woordenboek, dat verschillen tussen Vlaams en Nederlands verzamelt. Als zon ‘zunne’ geworden is of waarschijnlijk omgekeerd zunne ‘zon’ geworden is en bloem ‘blom’ en ‘blomme’, dan hebben we het nog altijd over dezelfde stam of hetzelfde woord. De etymologie situeert bloem in 1201-1225,
het oud-nl. sunna in 901-1000 met de nodige klankverschuivingen.
Daarbij komt dat in de verschillende dialectfamilies klinkers in de loop van de tijd verwisseld zijn. groot > groeët > gruut > great > gross, enz. …

Dit is meer dan een afwijkend uitspraak.. Het oorspronkelijke u is in o overgegaan, ipv Y te worden of als nietgewijzigde vorm te blijven zoals in het AN u

In “zunne” is het anders afgelopen, waar de klank Y is geworden.

Over het algemeen wordt een vroeger u meestal een korte u of een korte o, in een klein aantal gevallen is het een /oe/ geworden (dus een ander foneem, maar nog steeds dezelfde klank)

’t Is dus een beetje anders dan als bijvoorbeeld gij alle antwerpse woorden met ij of ei zoudt komen toevoegen als “aai”

bwa neent ni echt, dan zoude ook “leeg” of “liëg” voor “laag” kunnen toevoegen of “meugen” voor mogen.
de Wvl. u voor o uit oudgermaanse oe (geschr. u) is toch vrij algemeen, bij mijn weten, behalve voor gedekte nasalen (hoend, etc)

Ja, die vind ik dus terechte toevoegingen tenminste voor de dialectaal cathegoriën van deze woordenboek