fafoel

fafoel

(zn. m.)

(of fafoul)
modegek, pronker, stoefer

zie ook faffoeil, fafoulitis

359

dandy?

Ja, zoiet

Ik ken het woord niet, LG, maar de schrijver van dit knap stukje wel, haha!
http://www.eraserhead.be/old/page/131

“Deze morgen verliep het allemaal wat stroever. Pirquino was – zoals het een huppelnicht betaamt – reeds vroeg in de weer omdat hij 200 tekeningen moest inscannen. (Ik hoop dat er nu geen enkel grietje tegen die strandjeannet nog zegt alwaar haar kot is. ) Ikzelf sliep uit en stapte richting tram. Ik zat daar al wat te pronken op de tram en te doen alsof ik de tram meer frequenteer dan de gemiddelde Gentse trambestuurder, maar viel gauw door de mand. Er waren namelijk enkele stukjes flora in mijn kapsel beland tijdens mijn dwaaltocht naar de juiste tramhalte. Even dacht ik mijn mening te herzien over de fafoulitis te Gent: alle mensen die mij op de tram zagen zitten, keken mijn zeer vriendelijk aan en blijkbaar toverde ik, simpelweg door aanwezig te zijn, een grote glimlach op hun gelaat. Bleek dat ze dus met mijn smoelwerk aan het lachen waren omdat er pluchekes in mijn haar hingen. Ik zelf kwam dit pas te weten nadat een fafoulenkoppel de tram besteeg – zoals ze ongetwijfeld elkaar ook bestegen: met matige interesse voor het/de bestegene. De jongen – met een half kapsel en een mini – cendrier in zijn oorlel geplakt – sprak in een onverstaanbare taal: ‘ej, r zetn katjens en je hare’ Duidelijk een West-Vlaming, daar Polen zich heden ten daagse minder graag op het openbare vervoersnetwerk begeven. West – Vlaamse studenten zijn voor Gentenaren wat Limburgse studenten voor Leuvenaars zijn: een enorme bron van ergernis. Ik identificeerde me op dat moment met een standaard Gentenaar.

‘Watte?’ vroeg ik verward, edoch tonend dat wij Vlaams – Brabanders perfect AN praten. ‘Datr katjens en je hare zetn!’ bevestigde nu ook het grietje – dat er overigens aanvaardbaar normaal uitzag tegenover de fafoul. Gelukkig maakte zij ook uitvoerig gebruik van non – verbale communicatie, hetgeen zich uitte in een wijsvinger richting mijn haar. Ik had nu wel door dat er katjes in mijn haar zaten, maar aanvaardde niet dat iemand die vrijwillig ijzer in zijn lel laat schieten iemand berispt die per ongeluk een beetje groensel op zijn kop heeft. Ik dacht te antwoorden: ‘Zie maar dat er geen haar op uw katje staat, kutslurf,’ doch beperkte me tot een vriendelijke lach. Ik haalde – dhuuh – de katjes uit mijn haar en dacht dat dit hoofdstuk was afgesloten, maar de fafoul haalde nog wat oude koeien uit de sloot. ‘Zit gi miskinst en n bosche gen wandln?’ zei de man, alsof hij wou vragen of ik in een bos was gaan wandelen. ‘Gijse fokker! We zitten hier int midden vant stad, nitwit! Hoe kan kik dan in godsnaam in een bos zijn gaan wandelen, mongool. Smijt uw stem maar weg naar groen, choco!‘ dacht ik, maar ik loog: ‘Neen, ik zit zo al drie uur op de tram’. Ik bad tot God, want deze situatie was onhoudbaar. Berispt worden door twee vorte… KNAL! God was me goed gezind, want er was een vrachtwagen tegen de tram gereden, waardoor we allemaal moesten uitstappen en onze weg naar de staatsie te voet moesten afleggen. Dank u God!"

Ha mooi verhaal!
Mongool en nitwit komen dus ook in Vlaanderen voor.
Ik dacht dat zulke taal alleen in het noorden voor kwam.
West-Vlaams lijkt me de oertaal van de Lage Landen.