botten, uit zijn ~ slagen

botten, uit zijn ~ slagen

(uitdr.)

iets zeggen waar men niets van weet of van kent, of dat men verzint, iets vertellen wat kant noch wal raakt

zie ook kloefen, uit zijn ~ slaan

Van Dale 2014 online: Belgisch-Nederlands, informeel
Woordenboek der Nederlandsche Taal: gewestelijk: bot: lijf

vnw: iets uit zijn botten slaan: onzin uitkramen

344

Die kletst maar wat uit zijne nek. Zeggen ze dat in NL ook, LG?

‘kletst’?

Ja DD, van wat kletst die daar allemaal? Die zit maar wat te kletsen. etc.

uit zijn nek kletsen...

Wordt toch ook omschreven als…

“last hebben van verbale diarree”

Ik ken kletsen alleen in de betekenis van ‘een mot geven’, nen tik uitdelen, enz.

Maar as gij ’t zegt ;)

Ipv “uit zijn botten sla(g)en” en ‘uit zijne nek kletsen(?)’ kunde ook zeggen “uit zijne nek sla(ge)n”, ‘wa slaagt dieje daar allemaal uit zijne nek’

Uit zijne nek slagen is volgens mij een contaminatie van ‘uit zijne nek kletsen’ en ‘uit zijn botten slagen’. Maar ’t is wel een goei. Ik zou zeggen: voert ’et in.

WNT: in de volgende gewestelijke spreekwijzen is met botten wellicht het mv. van dit woord in de overdrachtelijke beteekenis van: lijf bedoeld. Iets in zijne botten slaan, naar binnen ”slaan”, schrokken; iets uit zijne botten slaan, mallepraat ”uitslaan” of wel: verzinnen, ”uit zijn duim zuigen”; ’t is in zijne botten, het is hem naar den zin; er zijne botten aan vegen en er de botten af geven, zich in ’t geheel niet om iets bekommeren (verg. BAL (I), B, 8) enz. Zie rutten (1890) en Loquela 6, 66-71 (1886) en Loquela 6, 81 (1886).