prullenman

prullenman

(de ~ (m.), ~nen)

lompe nietsnut

(weinig gebruikt in Nederland)

297

preullemenneke

Hageland: zelfde betekenis (pröllemenneke)
Een “zeveraar”, een betweterige nitwit

prullebeer

In Zuid-Limburg/Haspengouw hoor je hiervoor nogal eens “prulle(n)beer”:
- Allee prullebeer, kimp doë nog iet van?
Beren komen daar al een tijdje niet meer voor, dus zal dit epitheton wel verwijzen naar een (onwillig) mannetjesvarken, zo eentje dat er (bij de zeug) niets van bakt.
Overigens is “prullenman” gewoon algemeen Nederlands voor prul(len)vent.

petrik, wil je dit overschrijven met prullebeer? Dan kan het label SN weg.

Petrik: kent het zuidlimburgs/haspengouws dan geen onderscheid tussen de bruine wilde beer (Ursus) en het mannelijk varken?

Hoewel in het SN nu alletwee met EE, van een andere oorsprong, vergelijk Engels (wild) boar en bear.
De meeste(?) dialecten onderscheiden nog tussen deze twee, met de klinker van steen in beer (varken) en die van kerel in beer (wilde bosbeer)

Meerdere betekenissen van prullenman in Vlaanderen zie ik hier boven. Ik ga er nóg een aan toevoegen uit Maasland n.l. ‘verzamelaar van allerlei prullen’. Misschien is het ooit ook een aanduiding voor een verkoper van prullen geweest, dat weet ik niet. Wel herinner ik mij de term ‘prullejuud’ voor een handelaar in zulke spullen. Mijn moeder noemde mij wel eens prullenman of pröllemenneke (zoals Jiet hierboven schrijft). Ik kwam als kind namelijk met van alles en nog wat thuis van de straat, de verzameling prullen groeide en groeide.
Af en toe deed mijn moeder daarom wel stilletjes iets weg.
Tegenwoordig verzamel ik woorden, die nemen minder plaats in.

Voor ‘prullenman’ als waardeloze vent vond ik maar één verwijzing op Mijnwoordenboek.nl, in VD nul. Ikzelf ken het niet in NL. De uitdrukking daarvoor is ‘prul van een vent’.