vtm-Vlaams

vtm-Vlaams

(zn. o.; geen mv.)

het verkavelingsvlaams zoals het op de VTM dikwijls gesproken wordt

126

Godmiljaar zeg die eerste voorbeeldzin. Jan De Wilde noemt zijn eigen een taalliefhebber, maar o wee als er in die taal ook maar iets zit dat niet zuiver Noord-Hollands riekt. Een sprekend citaat uit de rest van dat interview:

“Ik vind ‘Hoe noemde gij?’ een verarming als je kunt zeggen ‘hoe heet je’.”

Lees: “Ik vind een zin die rechtstreeks uit de Middeleeuwen komt een verarming als ge een flauw modern onbeleefd Hollands afkooksel daarvan kunt gebruiken”. Die vent, nee, die categorie mensen wilt dat men de ander zelfs niet mag aanspreken met een aanspreking die geen klassenonderscheid maakt. Meer zelfs, ge moet de onbeleefdheidsvorm van een ander land gebruiken, anders spreekt, ik bedoel ‘praat’, ge niet verzorgd. Jan De Wilde en medegeloofsstrijders, steekt uw Hollands in uw gat en loopt naar de maan – lopen in Vlaamse zin, niet in Hollandse.

De ongelooflijke intellectuele bekrompenheid van die taalbarbaren (ha) is hilarisch maar doet toch iedere keer mijn gemoederen opflakkeren, voornamelijk wetende dat het nog altijd die regelrechte imbecielen zijn die de plak zwaaien.

In diezelfste PDF (https://overtaal.be/?mdocs-file=341) zit der ook een prachtig stuk over ‘t West-Vlaams. Ten eerste wordt dat ook weer gelijk altijd als dialect bestempeld, terwijl dat het taalkundig overduidelijk, zelfs zonder énige tegenargumenten, een aparte taal is (en trouwens door Frankrijk in zekere mate zelfs als dusdanig wordt erkend). Ten tweede dezen bullshit: “De pronominale je/jij-vormen die het Ieperse dialect typeren, worden door ge en gij vervangen”. JIJ? In Ieper? Alstublieft he zeg madam Anne-Sophie Ghyselen, assistente Nederlandse Taalkunde aan de vakgroep Taalkunde van de UGent, hoe kunt, meer nog hoe DURFT ge zo’n lulkoek uitkramen? West-Vlaanderen heeft just gelijk de rest van Vlaanderen al altijd de ge/gij-vorm gekend en gebruikt. De ‘ge’ is echter omwille van uitspraakredenen verschoven naar ‘je’, maar de ‘gij’ is altijd en overal gebleven. “Wie zijt ge gij?” werd in het oosten “Wie zijde gij?” (eventueel verder afgezwakt tot “Wie zijt gij?”), maar in het westen “Wie zijje gij?”, NIET ende NOOIT “Wie zijje jij?”. Zo’n uilskuikens zijn dus rechtstreeks verantwoordelijk voor het verdwijnen van de dialecten. Wat wilt ge, als ze zélf – professionele onderzoekers – zo lomp zijn dat ze de meest fundamentele elementen niet herkennen en werkelijk geloven dat Hollandismen ook maar ooit deel uitmaakten van een Zuid-Nederlands dialect? En nu de klap op de vuurpijl, madam komt dan nog zelf van Yper. Hal-lu-ci-nant.

Doch dit geheel terzijde.

Ik kan er mijn eigen soms ook in opdraaien, nthn. Pakt nu Ben Crabbé, die spreekt nu toch ook niet het zuiverste SN om het eufemistisch uit te drukken. En toch kan hij het niet laten keer op keer om zijn afkeer tegen noemen voor heten te ventileren. Terwijl er eigenlijk geen argumenten tegen noemen zijn, historisch werd het blijkbaar zelfs door elkaar gebruikt. Ja maar, ge ‘wordt’ genoemd zeggen ze dan. Wel een boek ‘wordt’ gelezen. Waarom is het dan wel toegelaten om te zeggen dat het boek als een trein leest? Ja omdat dat zo is. Omdat dat toegelaten is. Einde discussie. Dat zweemt naar fundamentalisme. Gelukkig zijn het achterhoedegevechten, want taalevolutie is niet te stoppen.

Misschien een vraag van een kommapoeper: is het vtm of VTM?
Overal zie ik die twee verschillende schrijfwijzen opduiken.

Het is VTM, denk ik, maar voor een link naar een lemma heb ik het af en toe met kleine letters geschreven omdat die link anders kadul slaagt. Vandaar.

Mercikes, dat wou de onverbeterlijke verbeteraar graag horen.

Een onverbeterlijke verbeteraar, dat is aanleiding tot een mooie paradox: Kan een onverbeterlijke verbeteraar zichzelf verbeteren? Zo ja, dan is hij niet onverbeterlijk. Zo neen, dan is hij geen onverbeterlijke verbeteraar want een verbeteraar die als extra zichzelf kan verbeteren zou een betere verbeteraar zijn dan de onverbeterlijke verbeteraar. In beide gevallen dus een tegenstrijdigheid.

Ah, maar dan veronderstelt ge dat een verbeteraar om een verbeteraar te kunnen zijn moet kunnen verbeteren, maar misschien moet ge alleen maar willen verbeteren zelfs als ge het niet kunt. Een verbeteraar is dus niet per se een verbeterende. En wie oordeelt over de ‘verbetering’?

Wat een zware kost, ik heb geen oog toe gedaan…

Dan is uw slaap voor verbetering vatbaar, koarebleumke :)
Nthn, mijn eerste reactie was dat een verbeteraar verbetert naar analogie met een tekenaar die tekent. Anderzijds hebt ge een punt: er zijn veel wereldverbeteraars die niet echt verbeteren. Om van taalverbeteraars maar te zwijgen ;)