bezeiken

bezeiken

(ww. bezeikte, bezeikt)

bedriegen, oneerlijk zijn

3

Ik weet wat ‘zeiken’ betekent, maar ik zou het nooit gebruiken, voor mij is dat altijd al een vreemd, Hollands woord geweest (en ik vermoed dat mijn vermoeden in zekere zin klopt, aangezien alle afgeleide begrippen die op Wiktionary bij ‘zeiken’ vermeld staan zo NL klinken als sjudderans de pom). De eerlijkheid gebiedt te vermelden dat ze in een deel van West-Vlaanderen wel ‘zêken’ (scherplange e) zeggen, maar ik heb het gevoel dat ze dat vooral gebruiken in bepaalde erfwoorden en -uitdrukkingen, en de betekenis ‘de blaas ledigen’ uitgedrukt wordt met ‘pissen’ (al dan niet met een scherpe i). Die ‘zêken’ met scherplange e is dan allicht dezelfde als de ‘zeike’ uit het Limburgs voorbeeld.

‘Bezêken’ heb ik echter nog niet gehoord van een West-Vlaming, letterlijk noch figuurlijk, en ik kan mij moeilijk voorstellen dat mensen bij mij ‘in de buurt’ (O-Vl, Antw, Vl-Br) zeiken of bezeiken zouden gebruiken, dus gok ik dat dit vooral in Limburg voorkomt.

Voor alle historische correctheid was de voorloper van ‘zeiken’ waarschijnlijk wel overal in gebruik, maar is hij verdrongen door het uit een Romaanse taal overgenomen ‘pissen’.

Ik heb op Maasland gezet, daar ben ik zeker van.