zoeg

zoeg

(de ~ (v.) ~en)

zeug, vrouwelijke varken

< Middelnederlands: soge, seuge, soch
< In het gebied Antwerpen en Belgisch-Brabant is zoeg de duidelijk overwegende vorm.

368

Zeug?

Dat is AN voor een varkensvrouwtje.

correct

Het komt inderdaad van zeug. Wij spreken het enkel anders uit namelijk zoeg.

sugga in het zweeds btw!

zoeg en bieër

Hageland: ook zoeg en het mannetjesvarken (beer) wordt uitgesproken als bieër.

Antw. variant

een zeug /z.e:ch/ en nem beer /bè.er/

@Haloewie (ook al komt dien hier nimeer)
Het Woordenboek der Brabantse dialecten geeft in ieder geval zowel zeug (zuig) als zoeg voor Antwerpen (K 244); Merksem (K 243), Deurne (K 245) en Berchem (K 248) alleen nog zeug, Borgerhout (K 248) en Hoboken (K 249) alleen zoeg.

Dus zoeg zal nog tot vrij recent in Antwerpen bestaan hebben vooraleer het door zeug/zuig vervangen werd.

ook wel tof om op te merken da ’t bèèr is ipv biër

ik heb altijd zeug gehoord voor het varken, maar zoeg was een scheldnaam voor een dikke vrouw – dit is misschien blijven bestaan als versteende vorm van het vroegere zoeg = vr. varken.

zoëg

In Haspengouw is een zeug “’n zoëg” (zowg), een beer “ne beir” (bèjr); “ne bènnebeir” is een beer met geslachtelijke afwijking; “’n aa zoëg” is een scheldwoord voor een hoogst onaangenaam oud vrouwmens; “zoëg” (onz.) kan evenwel ook “zoogsel” betekenen (tot iemand die net een kraambezoek heeft afgelegd, zegt men wel schertsend “de hébs zèkker ‘t eiste zoëg g’had?”)

zowe/zoë: zeldzaam voor een vrouwelijk verkie