mutten

mutten

(zn. m.)

kalf, lomperik

uitspraak met doffe u

Woordenboek der Nederlandsche Taal:
Een in Zuid-Nederland gewone naam voor een zeer jong kalf; wellicht is dit woord gevormd met het suffix ‘îna’, dat dikwijls voorkomt in namen van jonge dieren, waarbij men echter het onz. geslacht zou verwachten.
- “De muttekes staan in hun stal” De Cock en Teirlinck Kinderspel & Kinderlust in Zuid-Nederland (1902).
- Oneigenlijk, een klein kind; een dommerik, een sul (…)
- Samenst. Muttenstal (Joos (1900-1904), meuttentuischer, ”schacheraar in kalven” (Cornelissen-Vervliet (1899-1906)

Van Dale 2018: mut­ten
niet al­ge­meen
1. kalf
2. dom­me jon­gen

zie ook meutte, meute, moette

998

het rijmke is mij wel bekend (is ook in nederland gekend), maar ’mutten’in de betekenis lomperik, kalf heb ik nog nooit gehoord?

Antwerps: mötte.

Bon: ook in de betekenis kalf (van een koei) of alleen in de zin van lomperik?

ik ken het in de twee betekenissen maar ik vind dat het niet Antwerps klinkt, misschien geïmporteerd.
la_rog heeft ook meutte (2) toegevoegd.

“Ne mutten” is iets ouder dan een kalf, een groot kalf om het simpel te zeggen. Hoe oud het precies is is mij onbekend. Het wordt bij mijn weten in die betekenis in heel Oost- en West-Vlaanderen gebruikt, daarbuiten misschien ook maar dat weet ik niet zeker.
Mutten in de betekenis van “lomperik” is hiervan afgeleid, zoals men ook iemand een onnozel kieken en dergelijke kan noemen.

meutte

In het Klein Brabantse wordt dit woord tot op de dag van vandaag nog steeds gebruikt. Wij spreken het uit zoals geschreven : ne meutte (kalf)
Den bonte meutte uithangen wou zeggen het al te bont maken, werd vooral gebruikt tegen de kinderen.“Is’t wel met den bonte meutte uit te hangen!”