blèten

blèten

huilen

vnw: huilen, blèren

vgl. bleiten

uitspraak met zware e

365

omg blèten zit in vandale met de vervoeging “blètte, geblèt”

serjeus?

zelfs in ’t groen boekje! :D ik moet dat echt gebruiken in nen tekst voort school… dan als ik da doorstreept terug krijg verwijs ik naar ’t gruun boekske >)

http://woordenlijst.org/zoek/?id=12681

mijn vriendin zegt trouwens blèten bleet gebleten

blaten

Strikt genomen is “blèten” in de betekenis “huilen, schreien” AN, en gewestelijk (zeg maar dialect) in de betekenis “blaten” (aldus VD).
Het synoniem “blèren” is voor beide betekenissen AN.

Grytolle: was die ni’ van Westel? (Westerlo)

Daar zoue ze verschil moete hemme tusse de ij/ei (soort aa-achtige klank) en de èè van blète… dan lijk et mij raar da-g-et met de klasse bijten-werkwoorde zou samevallen… da zou eve raar zijn als smère – smeer – gesmere…

Ze woënd in Höltje (wad idd dicht bah Westel ligd) mor ze klapt gin dialect :P z’ee dus alliën mor nen è-klank in de weinige woorde die ’em oek hemmen in ’t AV: blèten, gère (wa zou nauwelijks zegt) – meh heur Verkavelingsvlomse uitspraak van ij/ei kredde dus ne sameval

Veur -r hedde zoewizoë noët gin ij-ee-ee-buiging dus da zou oek wel smère-smeer onmeugelijk make, was et zoë gewest da ze dië klank in da woord tóevallig zou emme

wa ze nauwelijks zegt*