duizend en één … ~ en twaalf

duizend en één … ~ en twaalf

(met vgw 'en')

in plaats van:
het jaar tweeduizend zeven … achthonderd twee monniken

zie ook honderd en één

414

in het SN mag het toch zowel met als zonder “en”?

Een interessant artikel over rekenen en taal:

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/11/23/als-we-niet-goed-kunnen-tellen-ligt-dat-dan-aan-onze-taal/

Dus als Marine Tanghe tweeduizend zeven zegt, ipv tweeduizend en zeven, maakt ze het onze kleuters nog moeilijker.

En hoewel de prefesser in het artikeltje zegt dat ‘Taal is niet logisch, maar je moet wel logisch over wiskunde nadenken’, wil ik er Martine er toch op wijzen dat als dat wanneer onze toekomstige generaties overklast worden door de Chinezen, dat dat dan haar schuld zal zijn. En is het dat wat dat ge wilt, Martine? ;)

Ik heb overlaatst gemerkt dat Hollanders de ‘en’ ook weglaten bij alle naamwoorden die een hoeveelheid uitdrukken. Bij honderd en één had ik al iets over de euro’s gezegd, maar ze doen het bij alles:
bij duur/tijdstip:
5m6s → NL: vijf minuut zeven
→ VL: vijf minuten en zeven
bij lengte/afstand:
1m10 → NL: één meter tien
→ VL: ne meter en tien
enz.

Eveneens opvallend is dat ze daar in NL voor al die dingen nooit geen meervoudsvorm gebruiken.

Uit dat artikel:
“het Engels, wat een minder transparant telsysteem heeft”
Het Engels wat? Dat is plat Hollands dialect en moet toch “het Engels dat” zijn zenne, zelfs in het ABN, nog eentje voor Hollandismen in Vlaanderen dus. Als ze zo tegen ‘dat’ zijn, kunnen ze ook nog altijd ‘hetgeen’ of ‘hetwelk’ gebruiken, woorden die eveneens perfect normaal klinken in het Vlaams, maar die niet meer door de Hollanders gebruikt worden en dus de stempel ‘formeel’/‘archaïsch’ krijgen.

Ook nog een opmerking op dat artikel: ze zeggen dat Welsh transparant is tegenover het ontransparant Engels, en geven als voorbeeld het getal 92, dat in het modern Welsh ‘naw deg dau’ is. Wat denken ze dat ‘nine ty two’ dan juist is? De meeste Scandinavische dialecten gebruiken overigens hetzelfde systeem, weliswaar met (vooral in Noorwegen) enkele uitzondering die nog gelijk ons ‘twee en tnegentig’ zeggen. Waar denken ze overigens dat het modern Welsh de inspiratie voor die telvolgorde gehaald heeft?

Oeie, ‘6’ moet voluit natuurlijk ‘zes’ en niet ‘zeven’ zijn.