Reacties van Diederik

Gry: omda het in de grond eigenlijk het meervoud is van het verwant substantief ‘ne klodder’.

Van het type zwèt = zwart, hèt = hard

De meeste dialecten van de provincies Antwerpen en Vlaams-Brabant (behalve een gebiedje rond Antwerpen Stad zelf) maken van alle a’s voor r’en e’s, dus werm, erm, zwert, hert; en een r voor een d of t valt dan ook weeral dikwijls weg, hoe zuidelijker hoe meer..

< groots(ch)?

In’t Fries ook ‘grut’ (fier, trots)

GiGi:
ik beweerde iig niet (of was niet de bedoeling) dat omda kik het ni kende da het fout was.
Verexcuseer als het zo overkwam.

Maar zelf heb ik in omgeving Antw. alleen nog maar 2 voudige (ipv 3voudige) verdubbelingen bij persoonlijke voornaamwoorden gehoord, erachter toch, in combinatie met die vóór het werkwoord wordt het dan wel 3 natuurlijk (gij zijde gij, ik zijn ek ik, bijvoorbeeld).

Dus uit omgeving Antwerpen was het mij persoonlijk niet bekend das all.

@Gronjaar:
Heel het (oorspronkelijk) plat-Hollands heeft soms “me” ipv. van “we”, en is niet per se Vlaams.
Zelfs in het Scandinavisch hebben een kwart van de Noorse dialecten het woord “vi” (wij), door samensmelting met de uitgang van het werkwoord (oudnoors komum vid; komen wij; verandert dan in ‘komum mid’) tot “me” of “mi” vervormd.
Ook in het Nederlands komt die “me” van ‘komen-we’ > ‘kome-me’

@Sjors Grosjean:
Zegt gij echt “waardaddewewij”? Da lijkt mij toch erges 1tje teveul;) ik zou denken da het “waarda-me wij” ofzo zou zijn, zonder die extra -de der nog tussen dus; geldt ook voor een aantal andere gevallen.
Waardaddegolle lijkt mij ook plausibeler als waardaddegegolle? Bijvoorbeeld.