ineen

ineen

(bw)

in elkaar

vgl. ineen~ in samenstellingen

292

ineen

(eerste lid van samengesteld werkwoord)

in elkaar

eerste lid in een aantal samengestelde werkwoorden zoals in­een­slagen, in­een­stam­pen, ineenboksen

Van Dale vermeldt de volgende “Belgisch-Nederlandse en gewestelijke” werkwoorden: “in­een­bui­gen, in­een­draai­en, in­een­drij­ven, in­een­drin­gen, in­een­druk­ken, in­een­dui­ken, in­een­flan­sen, in­een­flik­ken, in­een­foe­fe­len, in­een­from­me­len, in­een­groei­en, in­een­klem­men, in­een­klin­ken, in­een­knij­pen, in­een­kron­ke­len, in­een­krui­pen, in­een­pas­sen, in­een­per­sen, in­een­rol­len, in­een­schroe­ven, in­een­ste­ken, in­een­sto­ten, in­een­stren­ge­len, in­een­vlech­ten, in­een­vloei­en, in­een­voe­gen, in­een­vou­wen, in­een­was­sen, in­een­wer­ken, in­een­wik­ke­len, in­een­win­den, in­een­wrij­ven, in­een­wrin­gen”

242