dijstag

dijstag

(de ~ (m.), -en)

dinsdag

zie ook: dijstendag

463

mag ik de spelling veranderen in “dijstag”? er is immers een duidelijk verband met een i-klank (d*i*nsdag)

Doe maar naar eigen goeddunken, Grytolle, alhoewel het voor mij meer als ei dan als ij “voelt”.:-)

Dijstag lijkt idd de meer “correcte” spelling volgens de regels van het Algemeen Nederlands, want in het West-Vlaams met een lange ie-klank, dikwijls gespeld diesendag (diesndag) of dysendag/dysndag in het WVl dialect.
(en de WVl ie is natuurlijk de Brabantse/Hollandse ij, niet ei)

Maar afgezien van de geschiedenis van het woord en het WVLaams dialect mag jiet natuurlijk zelf beslissen wat er met zijn lemma gebeurt

deisdag

in het Brugs; diesendag

jiet: puur op gevoel of omdat ij en ei verschillend uitgesproken worden in uw dialect? dat heeft in dat geval uiteraard meer belang dan de etymologie of dialectvergelijking

aan de kust ook wel eens “diestendag” waarbij je dan de grappige woordspeling krijgt:
Wanneer ga je naar het stand? “Nu diestendag”

Grytolle: puur op gevoel
Diederik: ik ben een madam! dus ’t is haar lemma :-)

Haloewie is even weggeweest voor anderhalve maand is en neemt de ingebrachte schat door.
Als jiet dinsdag eerder aanvoelt als ‘ei’, /èj/, dan mag de druk die Grytolle en Diederik op haar inbreng leggen geen aanleiding geven tot het aanpassen van haar eerste aanvoelen.
Dit is nu eenmaal de discrepantie die er bestaat tussen de Brabantse en WestVlaamse taalfamilies. Ook Antwerpen spreekt zich uit voor de /è/-klank, niet voor de i, die dan vroeger werd weergegeven door y, die de West-Vlamingen nu als ij spellen. Ik neem dan ook de vrijheid om de originele spelling van jiet te herstellen. In het Brabants gaat de ij voor /aai/ en dat is bij Dienstag niet het geval. Op alle regels zullen er wel uitzonderingen zijn, weet ik.

de korte i voor n in de Vlaanderse dialecten overgegaan tot ij… daarom heette een van de eerste spellingontwerpen “Nederlandsche Spell_ij_nghe” (ofzo), later is die ij (i:) verkort in West-Vlaanderen tot i, en in Oost-Vlaamse dialecten gediftongeerd (soms wel enigszins anders dan voor andere letters)

In elk geval is jiet lang genoeg lid om te weten dat ze de edit zelf wel mag terugdraaien. Úw edit slaat echter op niks, aangezien jiet duidelijk niks tegen de spellingbijwerking had

En ik weet da’ ge mij ni gere zie, maar ge blijft overal maar suggereren dat ik andere mensen hun lemma’s aanpas of onder druk zet om ze aan te passen terwijl het enige wat ik deed is een voorkeur voor de ene spelling (ij) uitspreken, da mag toch nog wel zeker. Ik zeg gewoon dat het Westvlaams een ie heeft dus daarom een ‘ij’ volgens de spellingtraditie logischer zou zijn. Of gaat ge nu ook argumenteren dat we mij, zijn en lijden als mei, zein en leiden gaan schrijven omdat dat voor ons brabanders eigenlijk wel prettiger is om die ei en ij niet te onderscheiden.
De ene keer beschuldigt ge mij van Brabants taalimperialise, den andere keer betrek ik de andere dialecten derbij en is’t weer ni goe.
Allez soit, ik vond ni da ik Jiet poogde te dwingen om haar (!) lemma tegen haar goesting te veranderen, maar k gaan het hier nu wel bij laten.

Aangezien dit een wiki is, kan er tot in het oneindige veranderd worden. Ik heb dat nu één keer gedaan. Ik doe het geen tweede keer. Misschien kan iemand anders die het met mij eens is, de originele versie herstellen. Wat jiet betreft, voor zover ik zeer veel van haar reacties gelezen heb, zijn spellingskwesties niet aan haar besteed en wenst zij zich daarin niet uit te spreken. Ze moet mij maar tegenspreken als ik haar verkeerd interpreteer. Doe maar naar eigen goeddunken is haar antwoord. (zie boven)

Dat u weet dat ik u niet gère zie, is uw aanvoelen van mijn reacties op uw inbreng. Dat zeg ik niet en laat het zelfs niet blijken. Ik respecteer en apprecieer u wel, maar ben het niet eens met uw spelling. Ik sta vrij kritisch tegenover meningen van mensen en heb nog maar sinds een zevental jaren geleerd nee te zeggen, wat mij af en toe “ambras” oplevert. Daarvoor was ik een ja-knikker die altijd bereid was zich in te zetten en mee te werken.

Hoe dan ook, Hageland is geen deelregio van Oost- of West-Vlaanderen, maar ligt in het gebied tussen Brabant en Limburg. Als we hier bezig zijn met een Vlaams woordenboek mag elke bewoner van Vlaamssprekend België zich uitdrukken (spellen) zoals hij/zij dat “aanvoelt”.

Het is niet omdat het woordbeeld dijstag in O.- en W.Vl de i-klank oproept, en deistag in Brabant en Hageland een è-klank, (en de taalevolutie uiteindelijk in SN dinsdag gegeven heeft) dat de ene een voorkeur boven de andere krijgt. Ik denk dat de uitspraak in het Hageland /è/ is en niet /i/. Als dit zo is, dan zie ik niet in waarom de spelling van het lemma veranderd moet worden. De i-uitsprekers hebben hun uitspraak in een reactie toegevoegd. Die voeg ik in het artikel toe. Ik zou graag zien dat iemand ook het lemma terugschroeft. Het staat u dan vrij om een alternatieve spelling in te voeren en een verbinding tussen beiden te maken.

Beschuldigen staat niet meer in mijn woordenschat. Mijn betrachting is geweldloos. Er is onenigheid in zienswijze en daarover moet een dialoog gevoerd. Broeder Contrarius gaat een contrast niet uit de weg. Waar ik mij tegen verzet, is dat bondgenoten een politiek van voorkeuren voeren. Het gelijkheidsprincipe wordt met de voeten getreden. Ik suggereer niets, Diederik. Ik stel enkel vast dat het lemma tweemaal aangepast is, Grytolle. Na de discussie in de reacties op pallepoten (D,G en K)zijn er twee waardevolle mensen weggebleven. Spelling van lemma’s hoeft geen voorkeur. Ik schiet af en toe in mijn wiek, spring op mijn paard, laat mij af en toe toch nog in het riet sturen, hier en nu dus niet.

Oorlog dus, gaan jullie zeggen. Neen, enkel meningsverschil.

Toch ne zeveraar, dienen haloewie. Natuurlijk is de spelling van lemma’s belangrijk, anders vindt niemand ze nog terug. Voor iemand die in praktisch iedere reactie, gelijk of dat de Hollanders zeggen, eindeloos doorkankert/-de over duplicate lemma’s is dat toch op zijn minst ironisch.

Limburg NL kinderen leerden dat ij of ei spellen makkelijk te onthouden was door het woord naar het dialect te herleiden: een ie-klank wordt ij en een ei blijft ongewijzigd. B.v.: boerderie – boerderij, wei – wei. Voor West-Vlaanderen gaat dat kennelijk ook op. Juiste spelling heeft zo zijn nut…

Inderdaad idem in West-Vlaanderen, ook voor ou/au trouwens: een oe-klank (eenklank) wordt ou, een au-/oo-klank (tweeklank) is een au. Is ‘t eten al koed, of nog loow? Ik vraag mij dan wel af welk reëel nut die gesplitste spelling nog heeft als dat klankonderscheid maar door zo’n 10% van het taalgebied nog herkend (laat staan gebruikt) wordt, en er ook in de standaardtaal geen klankonderscheid wordt gemaakt. Ze hadden dan toch gewoon kunnen beslissen om alles ofwel met ei ofwel met ij, en ofwel met ou ofwel met au te spellen. Tal van andere klankonderscheiden die veel ruimer verspreid waren (en zijn), zoals duidelijk onderscheiden korte/halflange/lange klinkers, zijn ook uit de spelling geweerd (waardoor bloemkolen en steenkolen plots tot dezelfde familie behoorden), waarom dan niet ijeiouau? Rare beslissingen en veel nodeloze moeilijkdoenerij, me dunkt. Op het Engels na zijn er weinig talen die het Nederlands kunnen evenaren in een zelfs voor moedertaalsprekers ondoorgrondelijke spelling.

Bij deze ook een leestip: Molewijk: Spellingverandering van zin naar onzin (1200-heden). Ne redelijke kloefer, gezien het feit dat het uitsluitend over de Nederlandse spelling gaat.

Spelling vereenvoudigen van het Nederlands zou een weldaad voor schoolkinderen betekenen. Ik hoor ook geen verschil tussen d, dt en t. En, lang geleden werd ch als g geschreven nacht – nagt). Het Nederlands is een gecompliceerde taal voor een vreemdeling omdat ze zo veel uitzonderingen en ook nog eens onlogische accenten kent (die ook nog eens onderling verschillen in VL en NL).
Als je iets wil veranderen aan de taal der progressieve Lage Landen staat er op eens een leger behoudzuchtigen op…
Er zal er ook mee te maken hebben dat VL en NL in een Taalunie zitten en de een niets kan zonder de toestemming van de ander.

Dinsdag is trouwens ‘daesdig’ in Zuid-Limburgs Maasland.

“(…) en de een niets kan doen zonder de toestemming van de ander.” Daar moet ik toch eens goed mee lachen. Zie vogelnamen + het geluidsfragment waarnaar in het artikeltje verwezen wordt. Ik denk toch dat het eerder is: NL leidt en VL lijdt. En als ge nu nog geen medelij hebt ;)

Ik barst van meelij, daar heb ik mijn vaste aanstelling aan te danken?

Pannenkoekenspelling

Nog efkes:

Nederland wilde al heel lang de tussen-n voor alle samenstellingen invoeren. Een heet hangijzer want niemand – behalve (misschien) in het zuid-westen of het noord-oosten van de Nederlanden spreekt niemand die tussen-n – (maar ook de eind-n) daadwerkelijk uit.
Die n staat er voor de kat-se-k*t.
Dan maar de Belgen gebeld. Gevoelig als die zijn om bij de Taalunie blijven en dus niet meer te kunnen kankeren op het ‘hollands van de Kees’ hebben ze subiet ‘ja’ gezegd.

Ik ben er uiteraard niet bij geweest, U hoeft het niet voor waarheid aan te nemen. (van mij kun je beter niks aannemen)
Maar ik denk toch dat het ongeveer zo gegaan is.
Sindsdien mogen wij ‘apeNzuur’ kunnen schrijven en: het krijgen.

Bent u er nog?

Waarom ze niet “schrijf een tussen-n als ge een tussen-n uitspreekt” als regel konden pakken heb ik ook nooit begrepen. Iedereen, zonder uitzondering, zegt “paddestoel”… dus schrijven we “paddenstoel”. Toch logisch!

nth, koarenbleumke heeft een n van u gepikt ;)

Een typ van de Taalunie gaf er goed geld voor!

Hela hola, azo nie he mannekes!