Reacties van haloewie

Ik sta op dezelfde lijn als de Bon.
Tuffen als werkwoord ken ik niet. Tuf is moederkeszalf.
Spuwen is spieke, spieëke. Spaawe is overgeven, braken.
Stad Antw.

Is GV dan niet te uitgebreid als enkel Schuermans en CV het vermelden > Brabants?

Die iemand was ik. Maar als ge niet akkoord gaat met een wijziging, dan moet ge reageren. Daar dient een wiki voor.

Ik blijf er bij, dat de voorbeeldzin kaduuk is. Het ww. gaan wordt bij mijn weten altijd met ‘zijn’ vervoegd.
Hij is afgegaan. 1. Dat kan zijn van de scène: personage verdwijnt in de coulissen; 2. Zijn ballon is afgegaan, leeggelopen, doorprikt, hij heeft een blauwtje gelopen, zijnen haring is niet gebakken. Afgang.

Hij heeft een gaffel afgegaan blijft voor mij een vraagteken. Kaduuk (verwrongen zoals ge stelt) Maar goed, dat is geen waarde-oordeel. Ik zeg enkel hoe het bij mij overkomt. Gaffe (Nederl. leenwoord) betekent flater. Gaffel is een tweevork of een mik (katapult). Ik heb ook afgaan nog eens uitgevlooid, maar niets gevonden dat met misstap, fout of flater te maken heeft. Misschien komt er opheldering uit een onverwachte hoek. Wie weet.

Ik kies mijn coiffeurs, de Bon. Dit was anno 2010 mei. Hij “doet” zowel dames als heren en er wordt Aàntwààreps geklapt. Regelmatig stapt er een chauffeur van de Lijn binnen, want aan de halte voor zijn deur is den terminus van de bus. Zijn salon is al jaren de sanitaire stop en zijnen beerput is rechtstreeks aangesloten op de riolering. Allemaal dankbare gezichten die binnen- en buitenlopen. Ge moet ook eens binnenlopen Ze worden zeldzaam, maar ik vertik het van mijn haar te laten knippen in een salon de coiffure New Generation, voor mij geene cinema bij nen hairdresser. Mijn haar hoeft niet gedresst te worden. Gene lak of gel. Gewassen en gedroogd voor 14€ met ambiance.

Als werkwoord dat een beweging, een verplaatsing uitdrukt, wordt lopen vervoegd met zijn.

Als het een ‘actieve’ handeling uitdrukt, het lopen als prestatie (een afstand, 100m, al dan niet sportief), dan hebben.

Ivm. den bus, m. heb ik mijn bedenkingen. Ik denk dan aan onmacht, niet-weten, de Hollandse reflex. Mann. is altijd ‘juist’. Ook de koe, hij geeft melk. It gives milk.

Ook de bus als recipiënt is v.(m.) in vD (melk-, koffie- , water-, enz.). De voorloper van de thermos (niet dubbelwandig)

Bus als afk. van autobus, omnibus had wel ‘den’ als bepaald lidwoord door assimilatie. ’Nen bus, ’ne grote bus klinken niet in mijn oor.
Ik kontesteer vD dikwijls, als het op het geslacht van zn. aankomt.