Reacties van petrik

In Limburg (grosso modo) zegt men in dit geval niet pens, maar worst (roj wos, witte wos, lèèverwos …). Een pens is daar een plat woord voor ‘buik’ (‘n dikke pens) en bij uitbreiding voor het lichaam (ich hoo dich aateree op z’n pens aste nie oppas!)
Pensprijerij is vetzakkerij.

Hoest is inderdaad mannelijk (ze heeft ne lelijken hoest). In Limburg zegt men plaatselijk (m.n. Haspengouw) ‘kèèkhoês’ – dit is een volksetymologische interpretatie waarbij het eerste lid (dat Van Dale als een “genasaleerde nevenvorm van ‘kuchen’” kenmerkt) als een afleiding van ‘keken = schreeuwen’ wordt begrepen.

Die goeie Bob

We zijn weer december, dus daar is Bobke weer …
Volgens mij is dit woord beslist Vlaams, want het is gewoon overgenomen uit het Frans (zoals zo vaak). Verschillende Franstaligen wisten mij te vertellen dat “un bon Bob” al bekend was vóór de campagne begon. Het is overigens geen toeval dat Suske en Wiske in het Frans “Bob & Bobette” worden genoemd. En hoe heet de hond van Kuifje … eh Tintin? Juist! Bob is een goedige sul dus, eentje voor wie alles goed is, eentje met een peperkoeken hart.

Als tussenwerpsel (“Kloete, Zjeraar!”) ook in Limburg bekend. Betekenis: Dat ziet ge van hier!

Murw

“As de jatappele vjèrrig zin”: je zou ook kunnen zeggen "As de jatappele (of “iërappel” – maar dit verschilt van dorp tot dorp) mérf zin".
Interessant vind ik de g in “zoajgboar” en “zijg”, hetgeen volgens mij aantoont dat “zijbaar” eerder van “zijgbaar” is afgeleid dan van “zijdebaar” (zoals het WNT sub ‘zijen’ vermeldt).
Je ziet dat wel vaker dat verwante woorden in elkaar overgaan, vgl. in ons dialect snijen en snaaje (snijden <> sneeuwen)