Reacties van petrik

In Limburg onbekend, denk ik, tenzij misschien in het (noord)westen van de provincie? In Haspengouw is het gewone woord voor “praten” kallen. Nog steeds springlevend – net als in het Engels overigens (vgl. to call). ;-)

In Haspengouw zegt men voornamelijk “klommel” in deze betekenis.

Recept voor Verloren brood met Petrus Tripel

ingrediënten: Voor 4 personen:

4 dikke sneden oud rozijnenbrood
1/4 l melk
1/4 l Petrus Tripel
4 eierdooiers
4 eetlepels kristalsuiker
snuifje kaneelpoeder
klont boter
crème anglaise
100 gr lichtbruine suiker

bereiding:
Melk, bier, eierdooiers en kaneelpoeder kloppen tot een smeuïge massa. Daarin 4 sneden oud rozijnenbrood laten weken en laten uitlekken. Pan op het vuur zetten en het brood aan één kant aankleuren, de andere kant rijkelijk bestooien met bruine suiker, omdraaien en herhalen en nog even omdraaien, zodat beide zijden mooi gekarameliseerd zijn. Doe dit op een matig vuur, want anders is je verloren brood gecarboniseerd en is het voorgoed verloren!
Dresseren op een spiegel van crème anglaise.

Tip:
Doe er bij het serveren een bolletje vanilleroomijs op.

Kaaë wènd

In Limburg heeft “bijs” een andere betekenis, nl. die van een koude noorderwind, ook Kempense wind genoemd.
In Bilzen zei men vroeger: “Thaajs, ’t ès baajs!”, “’t ès Kêmpische wènd” of “Sjoeg, ’t ès kaad!” of ook: “Sjoeg sjoeg, Peiterke ploeg, lêpke lèèr, kaad wèèr!” (als het bijtend koud was, zei men: “‘t vries de steen aut d’iëd” (het vriest de stenen uit de grond).
Met “’t ès ne pit kadder woëne” (het is een jas kouder geworden) bedoelde men dat men zonder overjas niet meer de deur uit kon.

Ook in het Leuvense gebruikelijk.
Niet in (Zuid-)Limburg, daar zegt men “drabbel”.