Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Het stond er eigenlijk feitelijk al in, François14.
En dan vergeet ik gust nog, met de betekenis van “een zeer groot exemplaar” en in de Kempen ook “mannelijk geslachtsorgaan”.
In de Kempen is “Mie” de oude vorm van Maria, ik denk in trouwens dat dit opgaat voor het hele Brabants-Antwerps gebied. De verkleiningsvorm is “Mit” of “Mitje”; op zich is die neutraal of zelfs positief, net zoals “Mieke”. Men begon “Mit” te schrijven als “Miet” en door overdreven spellingsuitspraak ging men dat uitspreken met een lange ie, zoals in “hier” en “bier”.
Als men de namen “Mie”, “Trien”, “Mit”, “Trees” gaat gebruiken als aanduiding voor of aanspreking van onbekende vrouwen is dat meestal in een negatieve context, waardoor de spreker -meestal een man – een zekere korzeligheid wil uitdrukken. “Wie is die mit met dat ros haar?” “Zeg eens, mie, gij moogt hier geen vuil wegwerpen he!”
Dat is natuurlijk niet echt beleefd, maar het gebruiken van voornamen bestaat ook om mannen of jongens af te blaffen: “Zeg eens, Jakke, zijt gij hier wel nodig?” of “Jefke,zet uwe velo eens ergens anders neer!” Ook “Jan, Piet en Klaas” in het Nederlans en zeker “Jules” (maquereau)] zijn denigrerend.
Bij nader inzien is het niet helemaal hetzelfde:
- wijd van kant zijn: nog lang duren eer het gebeurt
- wijd van kant staan: nog lang duren eer iets klaar of af is
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.