Reacties van haloewie

onz ?

‘het’ rammenets schuurt mijn taalgevoel.
Het zal voor de rest van de week rammenets bij de boterham worden. In het Antwerps spreek ik van ne ramenas. Mannelijk dus. Welke Leuvenaar zet hier het geslacht bij? Toch onzijdig? ne wortel, ne knol, nen biet zijn ook mannelijk. Een raap vrouwelijk.

infectie

Sinds Krommenaas het Vlaams Woordenboek ontdekt(!) heeft door mijn toedoen, zien we zijn ‘toelevering’ hoe langer hoe meer gekenmerkt door zijn spelling van het Antwerps zoals hij die voorstaat, onder meer door 2de en 3de personen enkelvoud bij werkwoordvormen met een bewust gekozen -d uitgang. Als hij dat propageert op ‘zijn’ webstek Antwerps.be heb ik daar alle begrip voor. Hier stoor ik mij eraan. Ik verzet mij tegen infecties van deze aard. Net zoals ik mij erger aan de geaffecteerde uitspraak van Els Leys als nieuwslezer op radio 1, onder meer door de klank die zij produceert als lange oo die pertinent Antwerps is, nl. zoals de Engelsen coke en stove of goat uitspreken. De vraag is: moet ik daar tijd en energie in steken om te reageren tegen deze gang van zaken? Ja, ik vind van wel.

@grytolle: ‘zèdde’ of ‘zède’ is de tegenhanger van ‘ben je’ in mijn moedertaal. ‘Bent ge’ is alweer appelen met citroenen vergelijken. Waarom niet verder gaan met ‘hij bent’? In mijn lagere school heb ik geleerd: ik ben, gij zijt, hij is. In mijn moedertaal is het: ik zèn, gaa zè, a j ies. “ge”/“gij” is geen Standaardnederlands.

Ik begin mij stilaan voor te bereiden om niet te moeten kotsen als ik een nieuwe reactie lees in het Vlaams Woordenboek.

Uw inbreng wordt geweldig geapprecieerd! staat op deze Voeg een reactie toe. Als dat maar waar was.

Vlamingen verstemlozen gelukkig niet alle medeklinkers. Onze Noorderburen hebben er een handje van weg. Ik heb in Antwerpen een vensterbank nog nooit horen uitspreken met een stemhebbende, zachte g.

uitgesproken met de scherpe AN-a /àe/ (Het Spaanse graan…)

zou best kunnen dat het van het Engelse tear komt. weet niet.

Franse leenwoorden met ga go gu behouden hun uitspraak als harde g (de stemhebbende tegenhanger van de k) niet. De Vlaamse spreker leest de medeklinker als de enige voor de hand liggende in zijn klankarsenaal, nl. een zachte g.

égal, égale > egaal, guitare (→ Gr. kithara) > gitaar, gueux > geus, gastronomie, gourmet, gouverneur, gouvernante, gril, garage … enz.

Second(e) met c gespeld en als /k/ uitgesproken is Standaard Nederlands. Waar WVl. een e toevoegt achter een eindmdkl., laat Ant. gemakkelijk de doffe eind-e weg. Twee uitersten dus. deze > dees, geuze > geus, einde > end, leuze > leus, … enz.