Reacties van haloewie

-oed* > -oei*

Dit verschijnsel zal wel een taalkundige naam hebben.
palatalisering? (help, petrik?)

goed > goei bv. goede(n)dag – goeie(n)dag
poeder > poeier
bloeden > bloeien waar verwarring door de contekst wordt vermeden (bv. een laatbloeier)
petemoe(der) > petemoei
roede > roei
(hij zal er de roei onder houden = stok achter de deur)
lood (bn. loden) > looien – een looie buis
rood (bn. rode) De Rooi Vaan (Commun.krant)
de rooi(en) – de linksen, de sossen
als ne rooie lap voor ne stier

den donkere(n) ~

geen datief

niet het onz. begrip ‘donkerte’
wel een zelfstandig gebruikt bijvoeglijk naamwoord waarvan het ZN verzwegen, dan wel weggelaten is.
bv. den donkere(n) avond.

Als avond weggelaten wordt is de n voor een klinker overbodig.
Rest den donkere (acc. of nom.) als onderwerp of voorwerp gebruikt, niet noodzakelijk als datief.

De grotere (?), de kleinste, enz.
Het kleinste kan abstract zijn, maar hoeft niet (bv. huis).

uwe’ bebbe

Wat is de bedoeling van het weglatingsteken ’ achter uwe?
Is er iets weggevallen? Zou uwe eigenlijk uwen moeten zijn?
In Antw. zeggen we ‘gene second’ ipv ’geen second(e)!

Antwerpse overheersing ?

Ik merk dat de voorbeeldzinnen aangepast worden wat buigingsuitgangen betreft. Ik vraag me af of dat wel nodig is.

Ik zou er willen voor pleiten om enkel schrijffouten aan te passen in voorbeelden.
bv. veslik > verslik of een d/t .. betekend > .. betekent.

Het eigene van dialectzinnen mag best bewaard blijven.
Een hoeft niet noodzakelijk vervangen door ne of nen.
inversie met je niet door .. ge.

Ik zou zo weinig mogelijk prutsen aan voorbeeldzinnen.

geslacht van ZN.

Zo zie je maar. Wat denkt gij dat het is? Een mann. of een vr. bout? ook ne lamsbout (m.) Tegengesteld hieraan is een moer (v.) Dat zal wel zijn omdat ze op/bij elkaar passen.

Met de achteruitgang van het gesproken dialect als referentiekader en het dichter aanleunen bij het Engels (de verengelsing) bij onze kinderen en kleinkinderen, schrijdt het verval van de kennis van het geslacht steeds verder. Binnen afzienbare tijd blijft er nog één verschraald geslacht over: neuter, allemaal het-woorden zoals in het Engels, omdat men niet meer wil kiezen ofwel mag iedereen kiezen wat het best aanvoelt
en kunnen geen fouten meer gemaakt worden. Gedaan met het Groot Dictee. De tussen-n wordt overgelaten aan het aanvoelen van de taalgebruiker. Het los-, aaneen- of schrijven met verbindingsteken idem dito. Dat zou pas een vooruitgang betekenen. Geen goed of fout meer. Geweldloosheid in de taal is misschien een begin van een lange reeks die dominantie en overheersing oplost, in rook doet opgaan en verdraagzaamheid kansen geeft.