Reacties van haloewie

He, jiet.
Haloewie was u voor op 20 maart met snuitje, in ’t ~ hebben. Ik zou denken dat we hetzelfde bedoelen. Als ge het goed vindt, zet ge uw voorbeeld bij het mijne en vermeldt ook Hageland als regio. We moeten dubbels vermijden. En ook eerst eens gaan kijken of snuitje er al niet tussen staat. Maar ge moogt dat ook aan mij overlaten en verwijder ik deze inbreng.

Dit is Camerman-antwerps zoals het beschreven staat in ‘Antwerps schrijven’ (uitg. C. de Vries-Brouwers). Grytolle heeft ook een artikel geschreven in Wikipedia en werkt nauw samen met Diederik en Filip. Wat u ervan vindt (wel met dt), kunt u kwijt op www.antwerps.be.

Er is een andere spelling te vinden bij Godzjumenas, Eddy Van Hee, Freddy Michiels, Haloewie, Tony Rombouts en Bert Bevers, Jack De Graef, David Davidse&Paul Goris(De juwiejele van Bianca Castafiore).

Maar om terug te komen op vogel voor de kat. Er is misschien toch wel een evolutie van Zuid naar Noord, met dien verstande, dat het in vD1976 als (Zuidn.) gemarkeerd staat, in vD1984 als (gew.). Wat er nu in de digitale versie staat weet ik niet, maar het zou best kunnen dat Nederland Vlaanderen gevolgd is.
Opnieuw een vraag naar Nederland. Gebruiken jullie deze uitdrukking ook algemeen?

In vD76 staat in de inleiding [..] Veel Zuidnederlandse woorden hebben een oude traditie in de schrijftaal, uit de periode dat deze nog door het Vlaams en het Brabants beheerst werd; het zijn dus vaak woorden die in het Noorden als verouderd gelden en men vindt ook vaak de aanduiding ’vero., Zuidn.) in combinatie. Maar nog eens: dit houdt geen afkeuring in! Wegens dit onloochenbare onderscheid is voor deze woorden de term ’Zuidn. gehandhaafd, terwijl voor het Noorden de niet tot de algemene taal behorende woorden als gewestelijk (gew.) zijn aangeduid. [..]

Dat onderscheid is intussen veranderd en aangepast. Als er nu (gew.) staat, wat betekent dat dan? Welk subtiel onderscheid wordt nu gemaakt? Waarop is het gebaseerd of is het een vorm van diplomatie? Vogel voor de kat SN of niet? Ik zou hier de voorzorgsmaatregel toepassen voor 76-84.

Het is niet nodig om de veel voorkomende woorden (lidw., pers. &bezitt) te laten verwijzen naar het trefwoord. De laatste ‘den’ ook zonder haken.

Als de vernederlandsing van een dialectuitspraak van een SN woord (in dit geval schuw) bn. zelfst. gebruikt (m./v.) in het Antwerps uitgesproken met een lange keel-a (velaar) aanleiding geeft tot het toevoegen van een trefwoord, met ou (waarvan de AN-uitspraak /e.oe(w)/ is: oud, zout, goud <vs> bouw, trouw, mouw) dan zijn we niet goed bezig, zou ik zo denken.

§ Anderzijds betekent ‘kust’ in VD ook aarde en grond. §
(Georges Grootjans)

Hier gaat het er niet om te ‘bewijzen’ dat kust ook grond betekent, vD in de hand: 1. zoom, rand van de wal bespoeld door de zee, grens tussen land en zee; 2. strook land langs de zee, kustland; 3. (metonymisch, d.i. stijlfiguur die land en kust verwisselen niet op grond van een gelijkenis of overeenkomst zoals de metafoor, maar op grond van een andere betrekking die tussen beide bestaat) land: vreemde kusten (landen) bezoeken.

Kust betekent volgens vD driemaal land, geen grond.

Het gaat er om dat de spelling ‘kust in het Antwerps dan’ (de Regio was toch Prov. Antwerpen), een andere uitspraak heeft dan korst. Met de omzetting naar ‘kuist’ wil ik enkel de ‘spreker’ confronteren met zijn uitspraak.

Vanzelfsprekend is de deze spelling vreemd, doet ze vreemd aan, maar ze geeft wel weer hoe de taal wordt uitgesproken. Het is niet de /oaë/ van (sp)ruiten, buiten, buis, thuis, maar de ë van (f)luisteren, kuisen, rëse, mëze, of korst, worst, dorst, kortst en koorts die ook met ‘eu’ worden gespeld, maar alles behalve een AN-eu [ø] is.

Toegegeven, ik wilde inderdaad ‘sjokeeren’, confronteren. Keusen en (f)leusteren is ook geen (ge)zicht. Maar ge zegt niks over de antwerps.be-spelling die hier ook gespuid word. Er zijn verschillende manieren van spellen. De mijne is niet minder dan de andere. Maar ge hebt gelijk: AN in de lemma’s. Ik heb er korst van gemaakt. Geen köst! En aan de voorbeeldzinnen raken we niet.

Wat doen we met kroessefiks? tettezjeir, pjeid?, [aloyze, azaanzaker, wajje, sal-a-manzjee, smuirft, sallewase, miejijl, [tutti quanti..]?

Naa valde mà fàrm tège às Aàntwààrpenèr.

Ik kan van een Nederlander of iemand uit Vlaanderen verstaan dat hij in deze uitdrukking kust hoort (met een zachte Westvlaamse u), omdat hij niet denkt aan de Franse u van het Antwerps. De (zee)kust met scherpe /ù/ &#91y]verschilt mijlen ver in uitspraak van de korte &#91œ], die de uitspraak van een onbeklemtoonde doffe ë &#91ə] bijna overlapt. Een Antwerpenaar spreekt /këst/of /ke.st/ met een beklemtoonde doffe e of &#91œ]. Zelfde uitspraak als een broodkorst waarvan het verkleinwoord twee identieke doffe e’s na elkaar heeft /kësjë/ korstje.

Het is op deze “korst” dat hij gevallen, tegen die “korst” dat hij gegaan is of (nog echter) geslagen : nl. de jààrdkorst, de aardkorst, de grond.

Deze uitdrukking heeft dus niets te maken met “kussen” (la bise) of het “zeeke” (la côte). Ook niet met kuisen, hoewel we in Antw. hij “kuist” (ww.verkorting) en de “korst” als twee homofonen uitspreken (identiek hetzelfde klanken).
Niet hetzelfde als een roof (e ruifke): een korstje op een wond.